قلم بیداری

♻️ترس از ترس

رضا رضائی 21 شهریور 02

وقایع سیاسی اجتماعی غیر منتظره ترسناک تر است یا انفعال به خاطر عواقب قابل انتظار؟

این روزها ترس های زیادی بر مردم و جامعه ی روشنفکری یا اصحاب رسانه مستولی شده مثل ترس از تداوم فقر و فروریختن بنیان های خانواده، اجتماع و اخلاق، ترس از تداوم نابرابری و تعمیق شکاف اقتصادی، ترس از تداوم و گسترش ناکارآمدی، بی مسئولیتی و پاسخگو نبودن، ترس از شروع مجدد اعتراضات خشونت پرهیز مردمی و سوء استفاده ی اراذل و اوباش یا عناصر نفوذی دشمن ملت در لباس پلیس و امنیتی، ترس از نقد و آسیب شناسی و دچار شدن به مشکلاتی مثل اخراج و حذف و زندان، ترس از مطالبه ی آزادی و انگ و برچسب خوردن، ترس از عدالت خواهی و مواجهه با متحجران، ترس از شفافیت خواهی و گرفتار شدن در دام سیستم هوشمند فساد گسترده.

فارغ از وجاهت یا عدم وجاهت این ترس ها و فارغ از بررسی علّی و معلولی آنها، نکته ی قابل تأمل در شدت و ضعف ترس است، به گونه ای که گاهی اینقدر ترس زیاد می شود که باید از ترس هم ترسید، یعنی وقتی ترس از همه چیز در جامعه گسترش می یابد، لازم است که از عواقب آن که غلتیدن در دامن نا امیدی، بی انگیزگی، انزوا و مهاجرت هست، ترسید.
از سوی دیگر،درست است که باید مراقب تحرکات نظامی در کنار مرزها و تهدیدات امنیتی بود اما با دیپلماسی فعال و صلح طلبانه می توان دغدغه را پایان داد، یا اگر افرادی می خواهند در سال روز جانباختگان جنبش #مهسا، گردهم آیند ( یا حتی خانوادگی در خیابان ها راه بروند ) و ضمن پاسداشت یاد آنها، مراتب اعتراض و عدالت خواهی را مطرح کنند، نباید ترسید و جو را امنیتی کرد بلکه باید با عرف و رسم فرهنگی مردم و اشکال جدید اعتراض خشونت پرهیز، مدارا کرد و اجازه داد که صداها شنیده شود، یا اگر برخی از کانون های صنفی و سمن ها در اعتراض به اخراج اساتید، بیانیه دادند، نباید ترسید بلکه باید این ماجرا را شفاف کرد و اگر تخلف یا قصور یا حتی ظلمی شده، آن را بر طرف نمود.

بعبارت ساده تر، اگر زیاد بترسیم، به دامن ترس مفرط و واکنش های غیر منطقی یا غیر اخلاقی می افتیم و اگر نترسیم، دچار بی خیالی و بی حسی می شویم اما در مورد نظام حکمرانی این فرق می کند و نباید ترس جای مراقبت و هوشیاری بنشیند.
واما ضرب المثل " نه بدزد، نه بترس " هم قابل تأمل است یعنی حکمرانان باید مراقب رفتارهای انسانی و ارتباطات خوب اجتماعی با شهروندان باشند و اگر مال ملت را ندزدیده اند، نباید بترسند که اگر از ملت ترسیدند، مصداق ضرب المثل می شوند. به همین ترتیب، رهبران و مسئولین و کارگزاران حکومت نیز از پاسخگویی نباید بترسند، چرا که ترس زیاد باعث عدم صداقت، پنهان کاری، قلب واقعیت، ظنّ اجتماعی و از دست دادن پایگاه مردمی می شود و چه بسا افراد بسار کم سرمایه بر در کشور، با در اختیار داشتن اهرم های فشار، حاکمیت را مجبور به سکوت و مماشات کرده و از شکاف بین ملت – دولت، به نفع اهداف اقتصادی خود بهره ببرند پس " نه بدزد و نه بترس " .

به امید آنکه  پیشگامان نهضت های مردمی و خیزش های اجتماعی بخصوص جوانان این سرزمین اهورایی با اتکاء به خود و نیروهای درون زا، نظامی کارآمد و شجاع ( غیر خود برانداز و غیر خود ویرانگر) را از طریق #همه_پرسی اصلاح قانون اساسی، #رفراندوم یا #انتخابات_آزاد برگزینند و شب سیه روزی را به صبح امنیت، رفاه، استقلال و آزادی تبدیل کنند.
پاینده باد ایران آزاد و آباد

https://t.center/darvishane49