وقتی به شهر حمله شده بود و خانواده هایشان احتمالا آن بیرون بودند، پیدا کردن مجهول معادله چه اهمیتی داشت؟ کاش میتوانست بهشان بگوید پیدا کردن مجهول مهم است، حتی توهم یک زندگی عادی میتواند کمک کند مثل بندباز ها یک پایت را بگذاری جلوی پای دیگرت و روی طناب فاجعه راه بروی.
آن ها بازماندگان تاریخ بودند، اسم هایی که از بین میرفتند و تبدیل میشدند به اعداد ناشناس، یکی از ده هزار یا صدهزار یا یک میلیون مرده.
خودش هم شده بود یک روح سرگردان در شب که سعی میکرد کسی را نترساند. دیگر رمق نداشت برای خودش یک زندگی تازه بسازد. به خصوص اینجا در اروپا که کسی او را نمیخواست.
