انتشارات دادکین
#book
Channel
94
subscribers
136
photos
46
videos
19
links
انتشارات دادکین
نشر و پخش کتاب های میراث فرهنگی و باستان شناسی
انتشارات دادکین
Photo
شادباش چهارشنبه سوری، جشن بزرگ آتش ایرانیان
هر سال چهارشنبه سوری شاید بیش از هر روزی به یاد اهمیت آتش بیافتیم و این‌که این رسم ریشه در چه دارد؟
از کشف آتش در دوره پارینه‌سنگی، از آن‌جا که این پدیده نقش به سزایی در پیشرفت و تداوم زندگی بشری داشت، به‌تدریج در باورهای دینی ملل باستان، به‌ویژه مشرق زمین، از جایگاه خاصی برخوردار شد. بدیهی است که ایرانیان باستان نیز از این امر مستثنی نبوده‌اند. اگرچه تاکنون تحقیقات علمی فراوانی در عرصه ایران‌شناسی انجام گرفته است، بیشتر این پژوهش‌ها درباره اقوام و دولت‌های آریایی بوده و کمتر به اقوام بومی فلات ایران پرداخته‌اند.
درنتیجه، از یک‌سو، پیشینه بسیار کهن و غنی تمدن‌های بومی فلات- اگرچه اطلاعات کمی از اوضاع فرهنگی آن‌ها داریم- و از سوی دیگر، قداستی که اقوام آریایی برای عناصر چهارگانه آب، باد، خاک و به‌ویژه آتش قائل بوده‌اند، این پرسش را مطرح می‌کنند: «سنت تقدیس آتش، خاستگاهی بومی دارد یا آریایی؟»
باتوجه به داده‌های تاریخی و باستان‌شناسانه، این پرسش را می‌توان در قالب این فرضیه که «سنت تقدیس آتش و آیین‌های مربوط به آن پیشینه بسیار کهنی در فرهنگ بومیان فلات ایران داشته و پس از ورود آریایی‌ها نیز تبادلات فرهنگی بین بومیان و تازه واردان آریایی انجام گرفته و درنتیجه، از یکدیگر تأثیراتی پذیرفته‌اند»، مورد بررسی قرار داد. از بررسی جایگاه آتش در آثار و مدارک تاریخی و باستان‌شناسانه بازمانده از اقوام بومی و تازه واردان آریایی- مثلاً تطبیق جایگاه آتشدان در نقش برجسته‌های ایلامی و هخامنشی- می‌توان دریافت که اگرچه آریایی‌ها پس از ورود خود به ایران، در عرصه سیاسی بر اقوام بومی این سرزمین غالب شدند، ولی در عرصه فرهنگی به‌دلیل پیشینه غنی فرهنگی بومیان فلات ایران، به تدریج وام‌دار برخی از آیین‌ها و سنت‌های فرهنگی آن‌ها شدند که از آن میان می‌توان به «سنت تقدیس آتش» و آیین‌های ویژه آن اشاره کرد. یکی از این سنت‌ها چهارشنبه‌سوری است که نشان از تقدس و اهمیت آتش نزد ایرانیان باستان داشته.
آتش مقدس را زرتشت پاس می‌داشت و روشنایی و حقیقت از آن برمی‌خواست. امروزه با کشفیات باستان‌شناسی در گوردخمه‌ها دیگر مطمئن هستیم تقدس آتش در ایران بومی است. سال‌هاست هر کدام از شهرهای ایران به شیوه‌های متفاوتی این آیین را جشن می‌گیرند.
اگر علاقمند هستید بیشتر دراین باره بدانید مقاله بررسی جایگاه آتش از محسن قائم مقامی را بخوانید.
طرح: فاطمه رضایی
#آتش #ایران #چهارشنبه‌سوری #ایلام #کتاب #آیین #باستان #جشن #انتشارات_دادکین
#iran #book
@dadkinpublisher
هر سال چهارشنبه سوری شاید بیش از هر روزی به یاد اهمیت آتش بیافتیم و این‌که این رسم ریشه در چه دارد؟
از کشف آتش در دوره پارینه‌سنگی، از آن‌جا که این پدیده نقش به سزایی در پیشرفت و تداوم زندگی بشری داشت، به‌تدریج در باورهای دینی ملل باستان، به‌ویژه مشرق زمین، از جایگاه خاصی برخوردار شد. بدیهی است که ایرانیان باستان نیز از این امر مستثنی نبوده‌اند. اگرچه تاکنون تحقیقات علمی فراوانی در عرصه ایران‌شناسی انجام گرفته است، بیشتر این پژوهش‌ها درباره اقوام و دولت‌های آریایی بوده و کمتر به اقوام بومی فلات ایران پرداخته‌اند.
درنتیجه، از یک‌سو، پیشینه بسیار کهن و غنی تمدن‌های بومی فلات- اگرچه اطلاعات کمی از اوضاع فرهنگی آن‌ها داریم- و از سوی دیگر، قداستی که اقوام آریایی برای عناصر چهارگانه آب، باد، خاک و به‌ویژه آتش قائل بوده‌اند، این پرسش را مطرح می‌کنند: «سنت تقدیس آتش، خاستگاهی بومی دارد یا آریایی؟»
باتوجه به داده‌های تاریخی و باستان‌شناسانه، این پرسش را می‌توان در قالب این فرضیه که «سنت تقدیس آتش و آیین‌های مربوط به آن پیشینه بسیار کهنی در فرهنگ بومیان فلات ایران داشته و پس از ورود آریایی‌ها نیز تبادلات فرهنگی بین بومیان و تازه واردان آریایی انجام گرفته و درنتیجه، از یکدیگر تأثیراتی پذیرفته‌اند»، مورد بررسی قرار داد. از بررسی جایگاه آتش در آثار و مدارک تاریخی و باستان‌شناسانه بازمانده از اقوام بومی و تازه واردان آریایی- مثلاً تطبیق جایگاه آتشدان در نقش برجسته‌های ایلامی و هخامنشی- می‌توان دریافت که اگرچه آریایی‌ها پس از ورود خود به ایران، در عرصه سیاسی بر اقوام بومی این سرزمین غالب شدند، ولی در عرصه فرهنگی به‌دلیل پیشینه غنی فرهنگی بومیان فلات ایران، به تدریج وام‌دار برخی از آیین‌ها و سنت‌های فرهنگی آن‌ها شدند که از آن میان می‌توان به «سنت تقدیس آتش» و آیین‌های ویژه آن اشاره کرد. یکی از این سنت‌ها چهارشنبه‌سوری است که نشان از تقدس و اهمیت آتش نزد ایرانیان باستان داشته.
آتش مقدس را زرتشت پاس می‌داشت و روشنایی و حقیقت از آن برمی‌خواست. امروزه با کشفیات باستان‌شناسی در گوردخمه‌ها دیگر مطمئن هستیم تقدس آتش در ایران بومی است. سال‌هاست هر کدام از شهرهای ایران به شیوه‌های متفاوتی این آیین را جشن می‌گیرند.
اگر علاقمند هستید بیشتر دراین باره بدانید مقاله بررسی جایگاه آتش از محسن قائم مقامی را بخوانید.
طرح: فاطمه رضایی
#آتش #ایران #چهارشنبه‌سوری #ایلام #کتاب #آیین #باستان #جشن #انتشارات_دادکین
#iran #book
@dadkinpublisher
در آستانه فرا رسیدن شب چله ایرانی
«داستان هفتواد» منتشر شد
اين داستان که يکی از داستان‌های زیبا و فلسفی شاهنامه است با بازپردازی و ساده‌نویسی پيرايه يغمايی و تصويرگری آرزو اميدبخش، از سوی نشر دادکين برای کودکان و نوجوانان منتشر و وارد بازار کتاب شد تا شب یلدای آنان را رونق بیش‌تری بدهد.
پیرایه یغمایی درباره‌ی بازپردازی اين قصه می‌گويد: اين داستان کاملاً نمادين است و در ساختار زيربنايی خود تمثيل‌های بسيار دارد و ازجمله داستان‌هايی است که رگه‌های فلسفی آن کمتر شناخته شده است.
پيرايه همچنین ادامه می‌دهد: «این داستان از نظر تاریخی و جهات جغرافیايی ما ارزش بسیار دارد، چون در کرمان و شهر کجاران و ارگ بم اتفاق می‌افتد و افزون بر آن به فرهنگ اجتماعی ما در آن زمان اشاره دارد و نشان‌گر نقش پربار زنان و دختران در آن روزگاران دور و دير است.»
در مجموع می‌توان گفت در این داستان افسانه و حقیقت و تاریخ و اسطوره با هم آمیخته‌اند و پیرایه یغمایی دلیل جذب شدن و پرداختن به این داستان را همین تناقض‌ها و شگفتی‌های آن می‌داند.
پيرايه يغمايی شاعر و پژوهشگر- يکی از رده‌های جدی کارش- به دلیل اهميت پرورش نسل آينده- پرداختن به ادبیات کودک و نوجوان است و سال‌هاست که در اين راه قدم و قلم می‌زند و کتاب.های بسیاری در این زمينه سروده و نوشته و پرداخته است.
جا دارد اشاره شود که تصويرگری این کتاب را آرزو اميدبخش تصويرگرجوان و خوش‌فکر برعهده داشته که با زیبایی تمام و همراهی کامل از عهده‌ی کار برآمده و به کتاب رونق بسیار بخشيده.
قطع کتاب خشتی و در شانزده صفحه تدوين شده، صفحه‌پردازی آن را خانم فاطمه محمدی و طراحی روی جلد را فاطمه رضایی برعهده داشته‌اند و بهای آن 40 هزارتومان است.
دوستان علاقه‌مند می‌توانند کتاب را از صفحه اینستاگرامی انتشارات دادکین به صورت مستقیم خریداری بفرمایند.
#کتاب #یلدا #شب_چله #کتاب_خوب_بخوانیم #ایران #کرمان #کجاران #ایرانی #انتشارات_دادکین #دادکین
#book #Iran #dadkinpublisher
«داستان هفتواد» منتشر شد
اين داستان که يکی از داستان‌های زیبا و فلسفی شاهنامه است با بازپردازی و ساده‌نویسی پيرايه يغمايی و تصويرگری آرزو اميدبخش، از سوی نشر دادکين برای کودکان و نوجوانان منتشر و وارد بازار کتاب شد تا شب یلدای آنان را رونق بیش‌تری بدهد.
پیرایه یغمایی درباره‌ی بازپردازی اين قصه می‌گويد: اين داستان کاملاً نمادين است و در ساختار زيربنايی خود تمثيل‌های بسيار دارد و ازجمله داستان‌هايی است که رگه‌های فلسفی آن کمتر شناخته شده است.
پيرايه همچنین ادامه می‌دهد: «این داستان از نظر تاریخی و جهات جغرافیايی ما ارزش بسیار دارد، چون در کرمان و شهر کجاران و ارگ بم اتفاق می‌افتد و افزون بر آن به فرهنگ اجتماعی ما در آن زمان اشاره دارد و نشان‌گر نقش پربار زنان و دختران در آن روزگاران دور و دير است.»
در مجموع می‌توان گفت در این داستان افسانه و حقیقت و تاریخ و اسطوره با هم آمیخته‌اند و پیرایه یغمایی دلیل جذب شدن و پرداختن به این داستان را همین تناقض‌ها و شگفتی‌های آن می‌داند.
پيرايه يغمايی شاعر و پژوهشگر- يکی از رده‌های جدی کارش- به دلیل اهميت پرورش نسل آينده- پرداختن به ادبیات کودک و نوجوان است و سال‌هاست که در اين راه قدم و قلم می‌زند و کتاب.های بسیاری در این زمينه سروده و نوشته و پرداخته است.
جا دارد اشاره شود که تصويرگری این کتاب را آرزو اميدبخش تصويرگرجوان و خوش‌فکر برعهده داشته که با زیبایی تمام و همراهی کامل از عهده‌ی کار برآمده و به کتاب رونق بسیار بخشيده.
قطع کتاب خشتی و در شانزده صفحه تدوين شده، صفحه‌پردازی آن را خانم فاطمه محمدی و طراحی روی جلد را فاطمه رضایی برعهده داشته‌اند و بهای آن 40 هزارتومان است.
دوستان علاقه‌مند می‌توانند کتاب را از صفحه اینستاگرامی انتشارات دادکین به صورت مستقیم خریداری بفرمایند.
#کتاب #یلدا #شب_چله #کتاب_خوب_بخوانیم #ایران #کرمان #کجاران #ایرانی #انتشارات_دادکین #دادکین
#book #Iran #dadkinpublisher
امروز روز سعدی است؛ شاعر پارسی‌گوی و چهره جهانی ایران زمین: شعر زیر را اسماعیل یغمایی در سالروز سعدی در سال ۱۳۶۴ در آرامگاه آن بزرگوار خوانده است.
تضمين غزلي از سعدی
بر سـر راه تو افتــاده چو من بسيـارنـــــد
عــارف و عــــام ز شعـــر تر تـو سرشارنـــد
گر چه بسيـــار هزاران شــکر منقارنــــد
«پيش رويت دگرآن صـــــورت بر ديوارند.»
«نه چنين صورت و معني که تو داري دارند»
«طيباتت»به مثل طبله‌ي صد عطارنـــد
بيــت بيتـش به لطيــــفي گـــل گـلزارنـــــد
در گلستان سخــن گر چه همه گل بارنـــد
«تا گل روي تو ديدم همه گـــل‌ها خارنــد»
«تا تـو را يــار گرفتـم همـه خلـق اغيــارند»
گر در اقليم سخـــن رتبه و قدري باشـــــد
حـدّ والاي تو آن جاست که صـــــدري باشد
همه شب قدر بود تا چو تو بدري باشـــــد
«آن که گويند به عمري شب قدري بـــــاشد»
«مـگر آن است که با دوسـت به پايان آرنـد»
هرکه آموخت زتو خيرجهان هر دو خريــد
پند تلخ از دهن توسـت چو حلــــوا و نبيــــد
راستي هست تو را دولت جاويد جوشــيد
«دامــن دولــت جاويــــد و گريبان اميــــــد»
«حيــف باشد که بگيرنــد و دگــر بگذارنــد»
سير«بُستان» ضميرت نبود روي هــوس
قبلــه‌ي عشق کلامـي تو براي همه کـــــــس
درخيال ره وصل تو نه من خاکـم و خــس
«نه من ازدست نگارين تومجروحم و بــــس»
«که به شمشير غمت کشته چو من بسيارند.»
خــرد ناب تو تابيد چــو خــورشيـد تمـوز
فارسي از دهن توسـت شکر پاره‌ي خــــوز
چشم دنياست به گنجينه‌ي علــم تو هنـوز
«عجب از چشـم تو دارم که شبانــش تا روز»
«خواب مي‌گيرد و خلقي زغمت بيدارند »
تا تو ديدم خبـر از حال دل خويــش نمانـد
عاشقي باخته دل چون منِ درويــش نمانــــــد
همه جان گشتي و از جسم تني ريش نماند
«يعلُــم الله که خيالـــي ز تنم بيش نمانــــــد»
«بل که آن نيــز خيالست که مــي‌پندارنــد.»
سعدي اندام زبان را همه جانـــي و تنـــي
مخمل شعر تو بر اين تن و جان پيرهنـــي
شکرين نقل تو نُقل تر هر انجمنــــــي
«سعدي اندازه نداردکه چه شيرين سخني»
«باغ طبعــت همه مرغان شــکر گفتارنــد»
هيچ کس چون تو دُر شعر چنين نغز نسُفت
روي از حُســن خداييت نشايـد که نهُفـــت
در حريــم تو دگر نيست مرا طاقت گفت
«تا به بُستان ضميرت گــل معنـــي بشکفــت»
«بلبــل‍ان از تو فرو مانــده چو بوتيمارنــــد»
#شعر
#کتاب
#ایران
#باستان_شناسی
#سعدی
#روز_سعدی
#تاریخ
#انتشارات_دادکین
#book #dadkin
تضمين غزلي از سعدی
بر سـر راه تو افتــاده چو من بسيـارنـــــد
عــارف و عــــام ز شعـــر تر تـو سرشارنـــد
گر چه بسيـــار هزاران شــکر منقارنــــد
«پيش رويت دگرآن صـــــورت بر ديوارند.»
«نه چنين صورت و معني که تو داري دارند»
«طيباتت»به مثل طبله‌ي صد عطارنـــد
بيــت بيتـش به لطيــــفي گـــل گـلزارنـــــد
در گلستان سخــن گر چه همه گل بارنـــد
«تا گل روي تو ديدم همه گـــل‌ها خارنــد»
«تا تـو را يــار گرفتـم همـه خلـق اغيــارند»
گر در اقليم سخـــن رتبه و قدري باشـــــد
حـدّ والاي تو آن جاست که صـــــدري باشد
همه شب قدر بود تا چو تو بدري باشـــــد
«آن که گويند به عمري شب قدري بـــــاشد»
«مـگر آن است که با دوسـت به پايان آرنـد»
هرکه آموخت زتو خيرجهان هر دو خريــد
پند تلخ از دهن توسـت چو حلــــوا و نبيــــد
راستي هست تو را دولت جاويد جوشــيد
«دامــن دولــت جاويــــد و گريبان اميــــــد»
«حيــف باشد که بگيرنــد و دگــر بگذارنــد»
سير«بُستان» ضميرت نبود روي هــوس
قبلــه‌ي عشق کلامـي تو براي همه کـــــــس
درخيال ره وصل تو نه من خاکـم و خــس
«نه من ازدست نگارين تومجروحم و بــــس»
«که به شمشير غمت کشته چو من بسيارند.»
خــرد ناب تو تابيد چــو خــورشيـد تمـوز
فارسي از دهن توسـت شکر پاره‌ي خــــوز
چشم دنياست به گنجينه‌ي علــم تو هنـوز
«عجب از چشـم تو دارم که شبانــش تا روز»
«خواب مي‌گيرد و خلقي زغمت بيدارند »
تا تو ديدم خبـر از حال دل خويــش نمانـد
عاشقي باخته دل چون منِ درويــش نمانــــــد
همه جان گشتي و از جسم تني ريش نماند
«يعلُــم الله که خيالـــي ز تنم بيش نمانــــــد»
«بل که آن نيــز خيالست که مــي‌پندارنــد.»
سعدي اندام زبان را همه جانـــي و تنـــي
مخمل شعر تو بر اين تن و جان پيرهنـــي
شکرين نقل تو نُقل تر هر انجمنــــــي
«سعدي اندازه نداردکه چه شيرين سخني»
«باغ طبعــت همه مرغان شــکر گفتارنــد»
هيچ کس چون تو دُر شعر چنين نغز نسُفت
روي از حُســن خداييت نشايـد که نهُفـــت
در حريــم تو دگر نيست مرا طاقت گفت
«تا به بُستان ضميرت گــل معنـــي بشکفــت»
«بلبــل‍ان از تو فرو مانــده چو بوتيمارنــــد»
#شعر
#کتاب
#ایران
#باستان_شناسی
#سعدی
#روز_سعدی
#تاریخ
#انتشارات_دادکین
#book #dadkin