بوسه بر دستان شاه، بوسه‌ی خداحافظی نبود. بوسه‌ی تمنا برای ماندن یا بازگشت بود. اما او دیگر هیچ‌وقت برنگشت. واقعیتش، شاه از ایران خارج نشده بود که بخواهد برگردد.‌ او همیشه زنده و در ایران است. میان کوچه‌های تهران، لابه‌لای تبریز و کرمانشاه و در خاک آبادان و اهواز تا زاهدان و مشهد و مازندران. شاه درون قلب مردم سرزمین شاهان است، او نمرده‌ست و نمی‌میرد. شاه جریان دارد. شاهی باشید و شاهی بمانید. لعنتی ابدی بر 26 دی‌ماه. https://t.center/chshmeiran