🌱 در این کانال بارها بر تاثر مولوی از عرفان خراسانی و چهره برجسته آن ابوسعید ابوالخیر تاکید شده است. نویسندگان و محققان زیادی نیز به این نکته اشاره کرده‌اند. دکتر شفیعی کدکنی علاوه بر بیان مکرر این تاثیرپذیری بر مهم‌ترین واسطه پیوند این دو نفر یعنی عطار نیشابوری و نقش مهم او در انتقال میراث عرفان خراسانی به مولانا نیز انگشت گذاشته است. با این حال برخی‌ها که ظاهرا تعلق خاطر زیادی هم به محیی‌الدین عربی دارند می‌کوشند تا وی را به عنوان منبع اصلی الهام مولوی معرفی کنند. همه شرح‌هایی که از منظر ابن عربی بر آثار مولوی، بخصوص مثنوی، نوشته شده‌اند متاثر از این نگاه هستند. اخیرا ویدئوی کوتاهی از مصحح و محقق دانشمند، جناب نجیب مایل هروی، دیدم که پرتو بیشتری بر این رابطه می‌اندازد. به نظرم آمد که آن را در اختیار شما هم بگذارم. درست است که ایشان در این چند جمله‌ای که بر زبان می‌آورند اشاره صریحی به عرفان خراسانی و ابوسعید نمی‌کنند اما دوستان آشنا با مقامات ابوسعید و آموزه‌های کلی مشرب عرفانی او بخوبی مرجع اشاره‌های وی را در می‌یابند. این هم فایل تصویری سخنان استاد نجیب مایل هروی👆 @booyedelkhoshi