🔷فر یا فرّه یا خُورَه یا خُورَنه نیرویی آسمانی است که در وجود هر انسانی به ودیعه گذاشته شده است تا او را در انجام اعمالی که با وظیفه و حرفه ی آدمی مطابقت دارد یاری کند. فرمانروایان، موبدان، آریاییها، #زردشت و.. فرّه مخصوص به خود دارند. تا زمانی که فرّه ایزدی با فرمانروایان همراه باشد پیروزی با آنان یار است و به مجرد اینکه فرّه از آنان بگریزد، بخت از آنان روی می تابد. این فرّه نخست به هوشنگ پیشدادی پیوسته بوده است، از آن پس به #طهمورث دیوبند و سپس به #جمشید رسیده است. پس از گریز این فرّه، دیوان و #ضحاک و #افراسیاب در طی دوران تلاش میکنند که آن را به دست آورند. در مقابل، ایزدان نیز سعی بر این دارند که نگذارند فرّه به دست اهریمنان افتد. این فرّه به شاهان کیانی میرسد و به کی گشتاسب، حامی زردشت می پیوندد و در پایان جهان به سوشیانت یا سوشیانس خواهد پیوست.
🔻تاریخ اساطیری ایران - تالیف دکتر ژاله آموزگار - ص ۶۰