🟥شب چله . طبق کتاب #جستاری_درباره_ی_مهر_و_ناهيد از زنده یاد دکتر #محمد_مقدم یک هزاره و نیم پس از #زردشت_بزرگ نیمه شب میان ۲۴ و ۲۵ دسامبر ۲۷۲ پیش از میلاد مسیح، #مهر یا #میترا در میان یک تیره_ی #سکائی_ایرانی در شرق ایران زاده شد. مهر ۶۴سال عمر کرد و در نوشته ای به زبان پهلوی که در #تورفان چین به دست آمده مرگ مهر چهارم شهریور آمده ست. این مهر یا میترا با ایزد کهن میترا که پیش از باورهای زردشتی باورهایش در ایران سایه گستر بوده، متفاوت ست.
در فرهنگ باستانی دو میترا یا مهر وجود دارد: یکی ایزد ست و آن دیگری که شب چله یادآوری اوست، پیامبر. پیامبری که باورها و آیینش بعدها با آیین مسیح در هم آمیخت و .....
🔶کتاب اسطوره زندگی #زردشت در کتابخانه بنیاد فردوسی مشهد
◻️#زردشت همانند آدمیان دیگر از سه عنصر اصلی تشکیل شده است :فره، فروهرو جوهرتن.فره یا خره همان موهبت ایزدی است که تجلی ظاهری آن نور است. همراهی آن با مردمان موجب نیکبختی و جدایی آن از آنان سبب بدبختی است. #فروهر روح پاسبان آدمی است، پیش از تولد وجود دارد و پس از مرگ نیز باقی می ماند و در صورتی که باز ماندگان برای او نیایش کنندو هدیه تقدیم دارند،خشنود می گردد و از خانواده حمایت میکند. جوهر تن صورت مادی یا جسم آدمی است. آفرینش هرکدام از این عناصر تشکیل دهنده #زردشت به گونه ای اساطیری توصیف شده است . این کتاب شامل شخصیت تاریخی زردشت چکیده ای از زندگانی اساطیری زردشت و معرفی منابع
🔷فر یا فرّه یا خُورَه یا خُورَنه نیرویی آسمانی است که در وجود هر انسانی به ودیعه گذاشته شده است تا او را در انجام اعمالی که با وظیفه و حرفه ی آدمی مطابقت دارد یاری کند. فرمانروایان، موبدان، آریاییها، #زردشت و.. فرّه مخصوص به خود دارند. تا زمانی که فرّه ایزدی با فرمانروایان همراه باشد پیروزی با آنان یار است و به مجرد اینکه فرّه از آنان بگریزد، بخت از آنان روی می تابد. این فرّه نخست به هوشنگ پیشدادی پیوسته بوده است، از آن پس به #طهمورث دیوبند و سپس به #جمشید رسیده است. پس از گریز این فرّه، دیوان و #ضحاک و #افراسیاب در طی دوران تلاش میکنند که آن را به دست آورند. در مقابل، ایزدان نیز سعی بر این دارند که نگذارند فرّه به دست اهریمنان افتد. این فرّه به شاهان کیانی میرسد و به کی گشتاسب، حامی زردشت می پیوندد و در پایان جهان به سوشیانت یا سوشیانس خواهد پیوست.
🔻تاریخ اساطیری ایران - تالیف دکتر ژاله آموزگار - ص ۶۰