استادی که سه ترم متوالیه دارم باهاش نقاشی برمی‌دارم وایساد جلوی تابلوم. گفت طی جلسات می‌بینم داری خوب پیش می‌ری و تلاش می‌کنی. ولی [اشاره کرد به تابلو] تهش ناقصه. انگار تمومش نکردی. یه چیزیش کمه. خندیدم. نگفتم استاد، من پادشاهِ انگاره‌م.