بریده‌ها و براده‌ها

‍ احمدی‌نژاد و «یهودیان ناتوری کارتا»


در سال‌های ریاست‌جمهوری احمدی‌نژاد گروه خاصی از یهودیانی به ایران رفت‌وآمد پیدا کردند. آن‌ها ظاهری خاص داشتند: کلا‌های بزرگ مشکی رنگ و استوانه‌ای، کت‌های مشکلی بلند تا زیر زانو، شلوارهای سیاه، ریش‌های و موهای بسیار بلند. دوستی عجیبی میان احمدی‌نژاد و این یهودیان وجود داشت، جوری که آن‌ها صف می‌کشیدند تا رئیس‌جمهور ایران را در آغوش گیرند! آن‌ها به گونه‌ای احمدی‌نژاد را در آغوش می‌گرفتند که گویی عزیزترین کس خود را یافته بودند. اینان که بودند؟ و دلیل این همدلی‌ میان احمدی‌نژاد و اینان چه بود؟

اگر اهل پیگیری فرقه‌های یهودی باشید این یهودیان را در کنار دیگر مخالفان اسرائیل هم دیده‌اید: آن‌ها در راهپیمایی روز قدس حاضر می‌شوند، با رهبران حماس عکس می‌گیرند و کلاً با هر کسی که خواستار نابودی دولت اسرائیل باشد دوستند. حتا زیاد پیش می‌آید که آن‌ها را در حال آتش زدن پرچم اسرائیل می‌بینید!

نام این یهودیان «ناتوری کارتا» است و در محله‌ای قدیمی در بیت‌المقدس به نام مئا شئاریم زندگی می‌کردند. «ناتوری کارتا» به عبری به معنای «پاسبانان شهر [اورشلیم]» است و به عنوان گروهی از یهودیان اورتدوکس در سال 1935 در فلسطین ایجاد شد. آن‌ها مخالفان سرسخت صهیونیسمِ سکولارند و ایدۀ اصلی‌شان این است که تا پیش از ظهور مسیح موعود یهودیان اجازه ندارند دولتی تشکیل دهند. در واقع از نظر آن‌ها سعادت زمینی نه با دست انسان، بلکه با هدایت خداوند و با ظهور «منجی یهود» باید برای یهودیان فراهم آید. به همین دلیل با صهیونیسم که اساساً ایده‌ و جنبشی سکولار بود از ابتدا بسیار مخالف بودند و تلاش برای دولت‌سازی یهودی را «شورش جمعیِ قوم یهود در برابر پادشاهی آسمان» می‎دانستند؛ شورشی شیطانی و یهودی‌ستیزانه که در روح عمالیق ریشه داشته است (عمالیق نام قومی بود در سرزمین کنعان بود و از ابتدای تاریخ بنی‌اسرائیل با یهودیان بر سر زمین جنگ داشتند. به طور کلی در معنای عام دشمن یهودیان عمالیق نامیده می‌شود.)

پس در نظر آن‌ها اسرائیل برآمده از نیتی معصیت‌بار و مصداق طغیان در برابر خداوند بود. از همان ابتدای تشکیل دولت اسرائیل، یهودیان ناتوری کارتا صهیونیست‌ها را با نازی‌ها مقایسه می‌کردند. بر روی دیوارهای خانه‌های چنین جملاتی می‌نوشتند: «نازی‌ها زندگی‌هایمان را نابود کردند، صهیونیست‌ها روح‌هایمان را نابود می‌کنند.»

بنابراین، نکتۀ اصلی و اساسی این است که یهودیان ناتوری کارتا «به دلایل دینی» با اسرائیل مخالفند. در واقع، آن‌ها به این دلیل با دولت یهود مخالفند چون از دیگران یهودیان اورتدوکس‌تر، متعصب‌تر و جزم‌اندیش‌ترند. آن‌ها چنان در عهد عتیق مانده‎اند که هیچ چیز فراتر از نص متون مقدس، آن هم با قرائتی کاملاً تحت‌الفظ را نمی‌پذیرند. دلیل مخالفت آن‌ها با دولت یهود در اصل این نیست که اسرائیل سرزمین‌های فلسطینی را غصب کرده یا این دولت به لحاظ حقوقی نامشروع است یا فلسطینیان را آواره کرده است، بلکه آن‌ها با «اصلِ سیاست‌ورزی» با «اصل دولت‌داری» و با اصلِ هر گونه تلاش سکولاری برای ادارۀ امور مخالفند. تفاوت اساسی کسی چون احمدی‌نژاد با این یهودیان نیز در همین نهفته است: احمدی‌نژاد مانند همۀ مخالفان دیگر اسرائیل در خاورمیانه دلایل دیگری برای نفی اسرائیل می‌‌آورد. پس دلیل نزدیکی و دوستی آن‌ها چیست؟ دلیل هر دو یک اصل است: «دشمنِ دشمنِ من دوست من است».

اما در این‌جا می‌توان دریچه‌ای تطبیقی نیز گشود و از «انجمن حجتیه» نام برد که شباهت‌های عقیدتی با یهودیان ناتوری کارتا داشت. در سال 1332 شمسی (1953 میلادی) شیخ محمود حلبی، از روحانیان مشهد، انجمنی ایجاد کرد که به «حجتیه» معروف شد و هدف اصلی آن مبارزه با بهائیت بود، زیرا بهائیت معتقد بود مهدی موعود ظهور کرده است. این انجمن اهداف گسترده‌ای داشت، اما اندیشۀ محوری آن، یا به عبارتی «نظریۀ سیاسی‌ـ‌اجتماعیِ» آن این بود که با تلاش سیاسی برای استقرار دولت شیعی تا پیش از ظهور مهدی موعود مخالف بود. چند سال پس از انقلاب فعالیت حجتیه تعطیل شد، اما حدس‌هایی همیشه زده می‌شد که برخی از هواداران آن در مناصب سیاسی حضور دارند.

این‌که احمدی‎نژاد به شدت موعودگرا بود و گاهی هم رویکردهای ضدروحانیتی اتخاذ می‌کرد باعث شده بود برخی شباهت‌هایی میان افکار او و حجتیه بیابند. اما آنچه در بحث ما جالب به نظر می‌رسد این است که به دلیل همین منجی‌گرایی شباهتی میان احمدی‎نژاد و آن یهودیان ناتوری کارتا وجود داشت. هر دو منتظرانِ منجی بودند، گرچه منجی یهودیان ناتوری کارتا کجا و منجی عالم بشریت شیعیان کجا!

در پیوست فیلمی از مراتب دوستی احمدی‎نژاد و یهودیان ناتوری کارتا ببینید.

مهدی تدینی

#احمدی_نژاد، #یهودیان،
@tarikhandishi