ترجمه سورة الاعلی سَبِّحِ اسْمَ رَبِّكَ الْأَعْلَى نام پروردگار بلند مرتبۀ خود را به پاکی یاد کن. الَّذِي خَلَقَ فَسَوَّىٰ آنکه آفرید و آنگاه برابر ساخت. وَالَّذِي قَدَّرَ فَهَدَىٰ و آنکه اندازه کرد و آنگاه راه نمود. وَالَّذِي أَخْرَجَ الْمَرْعَىٰ آنکه علف را (برای حیوانات از زمین) برآورد. فَجَعَلَهُ غُثَاءً أَحْوَىٰ و باز آنرا خشک و سیاه گردانید. سَنُقْرِئُكَ فَلَا تَنسَىٰ بزودی (قرآن را بگونه ای) بر تو میخوانیم که آنرا فراموش نکنی. إِلَّا مَا شَاءَ اللَّهُ ۚ إِنَّهُ يَعْلَمُ الْجَهْرَ وَمَا يَخْفَىٰ مگر آنچه را خداوند بخواهد. بیگمان او آشکار و پنهان را می داند. وَنُيَسِّرُكَ لِلْيُسْرَىٰ و ترا به (دست یافتن به آن) شیوۀ آسان توفیق میدهیم. فَذَكِّرْ إِن نَّفَعَتِ الذِّكْرَىٰ پس پند بده، اگر پند سودمند افتد. سَيَذَّكَّرُ مَن يَخْشَىٰ کسیکه (از خدا بترسد) بزودی پند خواهد گرفت. وَيَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَى ولی بدبخت ترین (مردم) از آن کناره میگیرد. الَّذِي يَصْلَى النَّارَ الْكُبْرَىٰ آنکه به آتش بزرگ (یعنی آتش دوزخ) میسوزد. ثُمَّ لَا يَمُوتُ فِيهَا وَلَا يَحْيَىٰ بگونه‌ای که در آن نه (هم) می میرد و نه (هم) زنده می ماند. قَدْ أَفْلَحَ مَن تَزَكَّىٰ ولی کسیکه تقویٰ پیشه کرد، رستگار میشود. وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّىٰ و نام پروردگارش را یاد کرد و نماز اداء کرد. بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَيَاةَ الدُّنْيَا بلکه (این مردم نامسلمان) زندگی دنیا را مرجح می شمارند. وَالْآخِرَةُ خَيْرٌ وَأَبْقَىٰ اما آخرت بهتر و پایدارتر است. إِنَّ هَٰذَا لَفِي الصُّحُفِ الْأُولَىٰ و این (امر) در صحیفه های سابق (آسمانی درج) است. صُحُفِ إِبْرَاهِيمَ وَمُوسَىٰ صحیفه های ابراهیم و موسی.