₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪
🌳#انجیلی🌿ڪویِ تِکِ چِڪلّ شاڪمی زَمّه
🌿مِن مازِرونِ ویشه یِ دارِمِه
🌿دَرِمه اَتی رَشت اَتی گرگانِ وَر
🌿هِمساده یِ مَمرض و اِزّارِمه
🔅اِفتابِ چِش صواحی سَر وا بونِِه
🔅سِلام دِمه توسڪا وُ اِفرارِه من
🔅سردِ زِمِسّون ڪه لیلِک وَندِنِه
🔅گیرمه کَشِه تیڪا "۱"وُ میشڪاره مِن
☘چَمبِلی مه چلّه یِ تِک خوندِنهِ
☘نیشتِه جیجاق هَمیشِه مِه بالِ سَر
☘اون قدیما ڪیج ڪیجا صحرا
☘شینه
☘مه ساقِ سَر دَمزَنونِ هیمِه کَر
🍂عاشقیئه ڪیجا ریڪاره دومّه
🍂زهره وُ طالب" ۲" مِه جِه آشِنانِه
🍂هِماتِنِه مه دورا ور دِزّکی
🍂مه سایِه بِن دِئی ره دل هِدانِه
🌻دونّی ڪیمِه ؛ مِرِه تِه اِشناسِنی؟
🌻مازِرونِ ویشه یِ اَنجیلیمه "۳"
🌻بِلبِل اِنِه مِه دلِ سَر خوندِنِه
🌻پِناهِ ڪوتِر و چَمبِلیمه
🌾تور رِه نماس مِه بال و پَر رِه نِتاش
🌾پَئیزِماه، ویشه یِ سِکّه سومه
🌾گالش اِنِه گینّه مه سَر وَلگ و
🌾واش"۴"
🌾ورفی هِوا گالِشِ آبِرومِه"۵"
💠#برگردان:
✨طعنه می زنم به ڪوه سنگی
✨بلندترین قلّه
✨من درخت بیشه یِ مازندرانم
✨از رشت تا گرگان زیستگاه من
✨است
✨همسایه یِ من درختان ممرز و
✨آزاد
🎍سپیده دم تا چشمان آفتاب باز
🎍می شود
🎍من به درختان توسڪا و افرا
🎍سلام می دهم
🎍در سرمایِ زمستان ڪه همه جا
🎍یخ و قندیل می بندد
🎍بغل می گیرم توڪا و گنجشک را
🕊ڪبوتر جنگلی در بالاترین قسمت
🕊شاخه ام آواز می خواند
🕊پرنده یِ جیجاق رویِ دستان من
🕊می نشیند
🕊تا چند وقت پیش ڪه دختران
🕊هیزم شڪن به جنگل می رفتند
🕊روی زانوی من استراحت می
🕊ڪردند
💥عشق و عاشقی پسران و دختران
💥را آگاهم
💥زهره و طالب با من آشنا هستند
💥رد شده اند دزدڪی از ڪنار من
💥زیر سایه یِ من به همدیگر دل
💥داده اند
می دانی ڪی ام ؛ مرا می شناسی؟
🌳من درخت انجیلی جنگل
🌳مازندرانم
🌳بلبل روی قلب من آواز می خواند
🌳پناهگاه و جای اَمنِ قمری و
🌳ڪبوتر جنگلی ام.
〽️تبرت را نگیر و شاخه هایم را نزن
〽️در فصل پاییز به جنگل زیبایی می
〽️بخشم
〽️گالش( دامدار سنتی) از شاخه
〽️های من ولگ و واش می چیند
〽️در روز برفی آبروی گالش را می
〽️خرم
💠واژه ها:
🔸۱_تیڪا= توڪا : پرندگانی گنجشک سان هستند ڪه تیره ی توڪایان را تشڪیل می دهند.
این تیره غالبا آواز خوان هستند ڪه از حشرات نرم تن و میوه های جنگلی چون ولیک و تمشک و ... تغذیه می ڪنند.
🔸۲_ زهره و طالب= زهره و طالب عاشق هم بوده ڪه ماجرای عاشقانه ایشان در مازندران بصورت منظومه ای بنام طالبا خوانده می شود.
🔸۳_اَنجیلی= درختی است ڪه در جنگلهای شمال بخصوص مازندران می روید. این درخت دارای چوبی سخت می باشد.
انجیلی درختی است بومی شمال ایران . درختی زیبا با قامتی بلند و به ۲۵ متر هم می رسد.
برگ انجیلی بیشترین توجه را به خود جلب می ڪند.برگهای جوان بنفش مایل به قرمز . بعد از تابستان به رنگ سبز تیره و درخشان تبدیل می شوند. و سر انجام در پاییز به رنگهای مختلف زرد پر رنگ ؛ نارنجی سوخته و پر رنگ و قرمز روشن خالص آشکار می شود.و این تنوع رنگ مناظر زیبایی را ایجاد می ڪند.
🔸۴_ وَلگ و واش= ولگ : نوعی پیچک و گیاهی دار دوست می باشد.
واش : نوعی انگل درختان جنگلی که تقریبا روی بیشتر درختان از گرو انجیلی ؛ ممرز و.... می روید.
گالش ( دامدار سنتی) از ولگ و واش برای آذوقه دامها ( گاو) استفاده می کند.
🔸۵_ وَرفی هِوا گالشِ آبِرومِه= روز برفی درختان بسیار لیز و سُر می باشند. و روی درخت رفتن برای چیدن ولگ و واش سخت و خطرناک است. و از آنجایی ڪه درخت انجیلی دارای شاخه های انبوه و همچنین محڪمی می باشد گالش این درخت را برای چیدن ولگ و واش جهت تغذیه دام انتخاب می شود.
💢نڪته ازقطع بی رویه
#درختان جلوگیری ڪنیم
💢✍ #ڪاظم_صداقتی_بورخانی🆔@baladeh_e_noor₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪₪