.
تَصدق چشمانت
این دلِ تنگ
غم بر دلِ شعرهایم
چنگ می زند
و حواسم پرت می شود
وقتی تَبسم ملال را
بر شانه های خسته ی
چشمانت استوار می بینم.
بیا فرار کنیم
برویم در گوشه ای دور
زیر چَتر در خیابانهایی
که لَب پنجره هایش از
بوی خاک باران خورده نمناک است
استشمام عطر آغوشت
آدم را خیالاتی می کند!
خسته ام
مرا دفن کن
میانِ دو بازوی خویش
در شکافِ زخم های کهنه
می خواهم بُگذرم از
حصارِفاصله ها
من به فانوسِ چشمانت
به عطر نعناع در صدایت
به کبوتر خوابیده در قلبت
برای گم نشدن
برای فراغ از غم
محتاجم .
قرارمان امشب حوالی ماه
#مینو_پناهپور
J͟o͟i͟n͟:👉@bahareafarinesh
.
