"از کاریکلماتورها" [۶۹] خواص عوام را مسخره‌می‌کنند و عوام خواص را مخصره. خیلی‌ها هستند که موی سرشان را تو آسیا سفید‌نکرده‌اند. خیلی‌ها سُر و مُر اند اما گُنده نیستند. شعرِ حافظ بر غزل‌ِ ابتهاج سایه‌انداخته. حوصله‌ی بوتیمار هرگز سرنمی‌رود. زنانِ باردار، نمی‌توانند جلوی شکم‌شان را بگیرند. همه‌ی توله‌سگ‌ها پدر‌سگ اند. کسی جلودارِ روسپی‌ها نیست. گاوصندوق را که می‌بینم یادِ پول‌دارهای نفهم می‌افتم. خواب‌ام‌گرفت، گرفتم‌ خوابیدم. کمک به کودکانِ سرطانی، محکِ خوبی برای سنجشِ انسانیّتِ آدم‌ها است. رازِ طولِ عمرِ بعضی‌ها نمردن‌شان است. بالاخره هوشِ مصنوعی صدای بزرگانِ جهان را هم درآورد. کسی که کرم‌دارد محال است مرض‌نداشته‌باشد. تنها چیزی که دادن‌اش آسان و گرفتن‌اش سخت است، پند است. برخی از صوفی‌ها فرتوت می‌شدند اما پیر نمی‌شدند. بعضی‌ها در سرزمینِ پدری، از زبانِ مادری‌شان محروم اند. بعضی‌ از قاچاق‌چی‌ها موادّ مخدّر را "استعمال‌"می‌کنند. مسوولین به‌جای نظارت، نظاره‌می‌کنند. زیاد حرف‌زدن بد است و بدتر از آن حرفِ زیادی زدن. @azgozashtevaaknoon