مادر🌹 ناگه در آن غروب غبارآلود دستش نهاد بر سر و بر دستم گفتا: «همیشه حال دلت خوش باد» مادر ببخش اگر نتوانستم مادر مرا ببخش اگر یک عمر بعد از تو نان و نان‌خورشم غم بود خندیده‌ام به کار جهان اما دنیای من سراچهٔ ماتم بود مادر ز کهکشانِ جهانِ هیچ آیا بگو شکستن من دیدی؟ بعد از تو هر زمان که زمین خوردم بر خود ز درد و دلهره لرزیدی؟ مادر میان قاب قشنگ خود گاهی خبر ز گونهٔ تر داری؟ من بوسه می‌زنم به دو چشم تو از بوسه‌‌های من تو خبر داری؟ عاطفه طیه (۹۶/۱۲/۱۷) @atefeh_tayyeh