↩️ دیگان، جشنی برای شادی به پاس آفریدگار «ای اهورامزدا! ما در نماز تو شادمانیم.» 📚 اوستا «خدای بزرگ است اهورامزدا که شادی مردم را آفرید.» 📚 سنگ‌نبشته‌ای از داریوش بزرگ «بدان روی برای او شادی را فراز آفرید که اکنون که آمیختگی است، آفریدگان به شادی درایستند.» 📚 بندهش 💠 چنان که پیداست، شادی و شادمانی پاره‌ای ناگسستنی از فرهنگ ایرانشهری‌ست. شادمانی در این فرهنگ، دارای پشتوانه‌ای فلسفی در یزدان‌شناسی زرتشتی است زیرا آرمان واپسین دین مزدایی همانا دستیابی جهانیان به نیکبختی و شادی همگانی می‌باشد. هم از این روست که ایرانیان باستان می‌کوشیدند از هر بهانه‌ای برای جشن و شادی بهره گیرند تا آنجا که گاهشمار خود را به کلکسیونی از جشن‌های گوناگون تبدیل کردند که یکی از آنها جشن‌های چهارگانه‌ی دیگان است که به پاس اهورامزدا -آفریدگار گیتی- برپا می‌شود. 💠 بر این پایه، یک ایرانی و زرتشتی راستین باید شادی را خویشکاری (وظیفه‌ی) اهورایی خود بداند و برای گسترش آن در جهان بکوشد‌ و بدین سان، بنیه‌ای بیابد تا در این روزگار گمیختگی (زمانه‌ی آمیختگی نیکی و بدی در جهان) به نبرد اهریمن رود. ✍ بهدین تیرداد نیک اندیش 🔥 @AshemVohu2581 🔥