↩️ جشن دیگان، استوارکننده‌ی پیوند شاه و مردم 💠 پیش‌تر، از آن سخن گفتیم که جشن‌های نوروز و مهرگان در ایران پیش از اسلام، جشن‌هایی بودند که مردم به فراخور آنها اجازه می‌یافتند تا به درگاه پادشاه وارد شوند و حتی اگر شکایتی از او داشتند، مطرح کنند. 💠 به گفته‌ی ابوریحان بیرونی، در جشن دیگان رویدادی دقیقا وارونه یا بهتر است بگویم مکمل جشن‌های نوروز و مهرگان رخ می‌داده است؛ چه، اینبار نه مردم به نزد پادشاه، بلکه پادشاه به نزد مردم می‌رفته است و با آنها هم‌سخن و هم‌نشین می‌شده است. 💠 آنچه بر پایه‌ی گواه‌های تاریخی درباره‌ی جشن‌های نوروز، مهرگان و دیگان می‌دانیم، نشان می‌دهد که جشن‌های دیرینه‌ی ایرانی-زرتشتی در گاهشمار کهن اوستایی، دارای ابعاد گوناگون علمی، تاریخی، فلسفی، اخلاقی، فرهنگی، محیط زیستی و حتی سیاسی-اجتماعی بودند و هر یک از آنها در واقع همچون ابزاری کاربردی برای کمک به حل مسائل گوناگون به شمار می‌رفتند. 💠 این نکته روشن می‌کند که هرگز نباید این جشن‌ها را تنها به شادمانی و شادباش‌گویی فرو کاست؛ بلکه باید آنها را به همراه کاربردهای سودمند باستانی‌شان احیاء کرد. ✍ بهدین تیرداد نیک اندیش 🔥 @AshemVohu2581 🔥