Iraj Khajavi: اشعار ایرج خواجوی: می.. آ... یی.... ................. می آیی؛ از گریوه های درد از دره های مِه ازدشت های خَلنگ با پوزاری از عتیق زخم که؛ مازه ی زمین را قَشَو می شود. می آیی می آیی ... و لاله های واژگون به سربلندی نامت قد راست می کنند. می آیی می آیی می آیی...و شالت را هفت گره می زنی و چوقایت را از شانه های بلوط بر می داری دیگر هیچ مادیان اصیلی تن به زایش قاطر نمی دهد ! ایرج خواجوی اشعار ایرج خواجوی: @ashaarekhajavi