📝 ادعای سوریهای شدن توهین به فرهنگ ایرانی و نظام حکمرانی است
✍ محمدحسین باقی
♈️ مدتی است در سپهر سیاسی ایران بحثهایی مانند سوریهای شدن یا عباراتی از این دست که «خدا را شکر امنیت داریم، داعش نداریم» مطرح است. صرفنظر از درستی یا نادرستی این نگاهها، میخواهم از زاویهای دیگر به این مساله بپردازم.
♈️ اگرچه در برهههایی از تاریخ ۲۰۰ساله اخیر تلاشهایی در راستای تجزیه برخی مناطق ایران صورت گرفته و صاحب این قلم منکر آن نیست؛ اما حلقههای زنجیر ایرانیت قویتر از آن است که با اتفاقاتی ازاین دست بگسلد.
♨️ چرا سوریه «سوریهای» شد؟ ابتدا باید دید ساختار سیاسی سوریه و نظام حکمرانی در این کشور چگونه است؟ بحران در چه شرایطی شکل گرفت؟
♈️...اسد بسیاری از اعضای گروههای تندرو را حبس کرده بود. با توجه به حضور نیروهای آمریکایی در عراق، بشار افسار این تندروها را رها کرد تا به قولی برای گوشمالی دادن به آمریکا، روانه عراق شوند. اما ماری که اسد در آستین پرورانده بود، خودش را گزید. وقتی اعتراضات بهار عربی به سوریه رسید، پاسخ بشار اعزام نظامیان به میدان بود. نتیجه، رها شدن افسار بسیاری از تکفیریها بود که در زندان به سر میبردند. آن تعدادی هم که به عراق رفته بودند، به سوریه بازگشتند؛ چراکه بحران در این کشور مشام آنها را تیزتر کرد.
♈️ ترکیب معترضان داخلی با تکفیریها باعث شد اسد تنها چاره را در سرکوب تمامعیار ببیند. در نهایت، شد آنچه شد. افزون بر این، اگر به تاریخ بنگریم، خواهیم دید که سوریه پس از فروپاشی عثمانی بر اساس تقسیمبندیها و مرزکشیهای استعماری ساخته شد...
♈️ سوریه همواره در تقلای «بودن» و «شدن» است؛ یک روز زیر یوغ عثمانی است؛ روزی دیگر طوق رقیتِ فرانسه را به گردن میاندازد و سپس بر اساس معاهدهای با قدرت استعمارگر، گام در مسیر «شدن» میگذارد. درحالیکه ایران «بود» و نیازی به «شدن» نداشت. این «بود» تاریخی است نه مصنوعی و نیازی به شناسایی اینوآن ندارد.
♈️ تفاوتهای میان ایران و سوریه تفاوت از زمین تا آسمان است. ایران در آستانه جنگ داخلی نیست که برخی سخن از مداخله خارجی، سوریهای شدن ایران یا فعال شدن داعش در کشور بر زبان میآورند. جامعه ایران جامعهای پویاست که دل در گرو تغییر و تحول دارد. ناآرامی از نوع سوریه و لیبی و... از نوع جنگ داخلی و به تعبیر برخی «چرک و عفونت» است. اصولا جامعه متکثر جامعهای است که در آن همه نوع انسانی با هر ویژگیای وجود دارد.
♈️ ایران و اقوام موجود در آن «کثرتی» هستند که در یکچیز «وحدت» دارند و آن چیز هم «ایران» است. «سوریهای شدن» یعنی جنگ داخلی تمامعیار (نیروهای مسلح در برابر خیل مردم) همراه با مداخله خارجی تمامعیار (اعزام نیرو و کمکهای مستشاری و تسلیحاتی و اقمار پروری) که مصداقی در ایران ندارد. افزون بر این، بحث سوریهای شدن توهین به فرهنگ ایرانی و نظام حکمرانی است./دنیای اقتصاد
🔹سربلندایرانوایرانی
🔹آگاهے، سرآغاز خردمندے است.
https://t.center/irantamaddon