#حصن_ولایت#سید_علی_نجفی ولایة علی بن أبي طالب حصنی
فمن دخل حصنی امن من عذابی
این
حصن را عزیزان، در کنارش آمدیم اما واردش نشدیم.
اگر وارد شده بودیم این همه اضطراب نداشتیم.
چون آنجا وادی امن است.
چرا دلمان اینقدر نا امن است؟...
به وادی امن وارد شدن(ورود) در بیت
#ولایت است.
ما حول و حوش این بیت داریم پر می زنیم.
ولی در برای چه کسی باز بشود؟
چه وقت و چه کسی را بخوانند؟
کارمان خراب است.
گفت:
به طواف
#کعبه رفتم به حرم رهم ندادند
که تو در برون چه کردی که درون خانه آیی
اگر به ما بگویند این اعمال و این
#حسنات و این
#سیئات (شماست)، این چه وضعی است، چه جوری راهتان بدهیم، چه خاک بر سر کنیم؟
هیچ!
(باید) عرض کنیم:
آقاجان! اگر به بدی ما نگاه کنید هرگز نباید ما را راه بدهید.
ما به این امید نیامدیم در خانه شما که خودمان یک چیزی داشته باشیم که راهمان بدهید.
ما به این امید آمدیم که شما به کرمتان ما را راه بدهید.
به عنایت تان ما را راه بدهید.
مرحوم استاد سید علی نجفی
کتاب زبور اشک، ج 2 (ساقی کوثر) صفحه 98
@apmkadeh