آشفته نويسي هاي گاهگاهي من

اگر زمانه عوض نشده نبود و اگر مدارس پسرانه تنازع برای بقا داشت هیچ رامتین ی آنقدر زنده نمی ماند که کارش به قمه کشی برسد ..
همینطور که لیدوکایین را داخل سرنگ میکشم میگویم : مشتریمون هستی ! همه جات رنگ داره! آثار بخیه های قبلی روی سر و گردنش را میگویم .
با یک حالت خاصی میگوید : اره دکتر جون! و بعد با یک حالت خاص تری میگوید : امپول؟ نزن دکترررر !
میگویم :پسر جان بی حسیه!
میگوید: نمیخااام .
این نمیخاام را یکجوری از ته دل میگوید که رفیقش که پهنایی یک و نیم برابر رامتین دارد ورود میکند :دکتر نزن.
: چه جوری بی حس ش کنم؟

سوالم را با سوال جواب میدهد .
: شما خودت از آمپول نمیترسی ؟ این را به من میگوید .
میگویم: چرا! از آمپول میترسم ولی از قمه،از ترکیب شلوارک با رکابی ، از آدمی که نصف شب کت شلوار میپوشد ،از کج شدن برج میلاد و از سوراخ شدن لایه اوزون و چند چیز دیگر هم میترسم . واکنش ندارد گیرنده ها خاموش است .
هنوز نوک سوزن پوست آقای رامتین جان را کامل لمس نکرده که محکم پشت دستش رو میکوبد وسط شکم آقای دکتر که شخص بنده باشم .معده ، انتهای اثنی عشر ، ته اوزالمعده و اواسط حالب و کلیه چپم همه با هم میکویند: اخخ

دستکش را درمیاورم و از اتاق میایم بیرون . رفیق پهن و دراز رامتین داد میزند : کجا میری !وظیفه ت رو انجام بده!
بدون اینکه سرم را برگردانم میگویم : اول به جناب جکی جان بفرمایید اروم باشن بتونم بی حسشون کنم !
میگوید : حق داره خوو !درد داره ! میفهمی ؟؟ تو هم بیا وظیفه ت ه ....

درست که شلوارک داشت ، درست که همه بدنش خالکوبی بود، درست که تمام عمرش را زیر دمبل و میل گذرانده بود ودرست که فیلسوف نبود ولی چیزی که گفت و دسته بندیی که کرد چند قدم از جناب ژان پل سارتر و بقیه جلوتر و شفاف تر بود .
نوبت بیمارستان که میشود یک عده همیشه حق دارند حتی اگر قمه بکشند حتی اگر فحش بدهند وحتی اگر هر کاری دلشان خواست بکنند ...حق شان ه .
و یک عده هم همیشه وظیفه دارند چه معده شان درد بگیرد چه دوازده شان قولنج بکند و چه همراه بیمار قمه خورده اسم و فامیل تمام قوم وخویش شان را ردیف کند باید کارشان را بکنند وظیفه شان ه ...


علی طاهری نیا - متخصص پزشکی اورژانس

#خشونت
#کادر_درمان
#علی_طاهری_نیا


https://t.center/alitaheriniya