آشفته نويسي هاي گاهگاهي من

چهل سانت تا معده ، سی چهل سانت هم برای اینور انور کردن داخل شکم و نیم متر خلاصی آنرا اگر حساب کنیم میکند حدودن یک متر و نیم ، این طول شلنگ اندوسکوپ است .
مدتی معده درد و چند وقت سو هاضمه پای همکار گوارش مان را به مری،معده و آنطرفهای من باز کرد .
اول بار که دیدمشان یکسال قبل بود ، با نامه آمده بودند اتاق رییس . خط قایم مقام فراهانی! ، انشا کدخدا حسینعلی باقر آبادی . درخواست "سر شلنگ اندوسکوپ آنقدر که باید نور ندارد ،فکری بکنید که فدوی در کار خلق لنگ نماند ".

درست که کارش دست کردن توی شکم مردم است ولی حرفش حرف است.
میگوید: اندوسکوپی ...ولاغیر !
همیشه حتی از تصور اینکه یک لوله طویل بکنند توی دهان و حلق و بروند تا امعا و احشا و‌انجا دور دور بکنند حالم بد میشده ...ولی این بار اندوسکوپی راهیست که هیچش کناره نیست .

یک پلاستیک بزرگ لای دندان ها ،یک عدد انژیوکت و چند میلی پروپوفل! و .. .
شده چند ساعت توی رودخونه بالا پایین بروید و بعد بیهوش بیفتید یک گوشه و چرت تان بگیرد.خواب پوفل همانقدر لذیذ و همانقدر دلپذیر است تک تک سلولهای آدم میرود توی خواب زمستانی عینهو پنگوین یا خرس قطبی یا هر چیز دیگری که تصورش را بکنید ...

نیم ساعت بعد بی حال روی تخت ریکاوری هستم...تمام وجودم از تالاموس و کورتکس خاکستری تا اعصاب بین دنده ای تا شاخه های ریز شریان رادیال و بقیه همه و همه برای یک "چیزی نیست نگران نباش" که الان خانم دکتر بگوید التماس می کند .
به سختی خودم را از تخت میکشم پایین و میایم اتاق اندوسکوپی!
میگویم : چی شد خانم دکتر؟
میگویند: نگران نباش التهاب است و... بقیه ش را گوش نمیدهم ، دو دستم را به سبک ژاپونی هایی وقتی که خیلی ممنون هستند روی هم میگذارم و سرم را کاملا خم میکنم و می گویم : ممنونم!
ممنونم از ان واژه هاست که نه دهخدا و نه بعدی ها هیچوقت نتوانسته اند حس عمیقی را که در گفتن آن هست منتقل کنند . آنقدر که حال خوب پشت این یک کلمه جا خوش کرده است ...
در ذهنم یادداشت میکنم بعد از این قدر تمام #چیزی_نیستها و #نگران_نباشیدها و هر چیز امیدبخشی که روزانه به مادران مضطرب و همراهان سراسیمه مراجعین اورژانس میگویم و میگوییم ، بدانم و بدانیم .

علی طاهری نیا - متخصص پزشکی اورژانس

#علی_طاهری_نیا
#آشفته_نویسی
#دکتر_شایگان_گوارش

https://t.center/alitaheriniya