ذهن انسان معمولا پاسخ نامطمئن را بر بیپاسخی ترجیح میدهد، یا برایش سخت است که پاسخ را به بعد موکول کند و حتی راضی میشود یک پاسخ موقت اشتباه را محض دلخوشی داشته باشد ولی نگوید که نمیدانم.
بسیاری اوقات هم «ندانستن» پاسخ بسیاری از پرسشها دلیل علمی ندارد، بلکه انسان هنوز برای آن پاسخ آماده نیست. آمادگی روانی پذیرش را نباید از نظر دور داشت. گاه جامعه با ایجاد رعب به تو اجازه نمیدهد سمت پاسخ درست بروی. تو نمیدانی چون هنوز شجاعت آن دانستن را نداری.