🌾ا﷽ا
🎉📚 گزیده های ناب برترین کتب روانشناسی
با همراهی دکتر میرسعید جعفری
"درمانگر و مربی بین المللی راه حل محور مورد تایید مرکز درمان های کوتاه هلسینکی"
@SFBTherapistwww.sfbt.ir وبسایت
اینستاگرام: sfbt_ir@
@Shjafari17 🍀
در رابطه نزدیک با آدمها، اگر می خواهید که آسیب بلندمدت را کم کنید به این توصیه توجه کنید: هر ویژگی که بیشتر از شخصیت آنها فهم میکنید، معکوسی دارد با همان شدت. به عنوان مثال، اگر گرمی و محبت مهمترین ویژگی است که از شخصیت آنها درک میکنید، یقین داشته باشید که سردی و بیرحمی با همان شدت نیز جایی در وجود آنها هست. خود را برای تمامی فصل های وجودی دیگری آماده نگاه دارید.
زمستان، پس از پاییز ما را غافلگیر نمیکند. بالا و پایینهای خلقی آدمی هم نباید غافلگیر کننده باشد.
واقعیت را دیدن و زیبایی را انتخاب کردن هم شجاعت می خواهد و هم آگاهی
مثبت گراییِ مسموم اما ریشه در دروغی دارد که از ترسِ از دست دادن و پذیرشِ سایه های زندگی آن را باور کرده ایم: اگر من همیشه و همواره «دختر خوب» یا «پسر خوب»ی باشم، هیچگاه هیچ اتفاق منفی برایم نخواهد افتاد!
باید یاد بگیریم که همه اینها در تعریف «خوب بودن» می گنجند: آمادگی دفاع از خود، نا امید کردن دیگران، پذیرشِ مرگِ رابطه ها، پشت کردن به شرایطِ ناسالم و پذیرشِ ارزشمندی وجودمان
ما روی آینه حساب میکنیم که تصویر واقعی را به ما بازتاب بدهد. اما آنچه من در آینه میبینم با چیزی که نفر کناری میبیند کاملا متفاوت است. هرکسی در تامل روی بازتابِ خود روی چیزی متمرکز میشود. یکی اثر گذر زمان را بر صورت خود تماشا میکند و یکی به چشمهای درونِ آینه خیره میشود. به آینه اعتماد کلی داریم چون قرار است داوری مستقل از سوژه ما باشد. اما درک ما از آنچه آینه نشان میدهد همچنان درونی و سوبژکتیو باقی میماند. در نهایت این روان است که تفسیر نهایی از تصویر ما در آینه میدهد. آنچه از دیدن تصویر خود حس میکنیم، به عمیق ترین زخمها، ترسها، سایه ها و ارکان شخصیتی مان بستگی دارد.
رابطه انسانی مثل کارِ بدنی، انرژی می برد و سختکوشی میطلبد. هزینه روانی ادامه دادن یک رابطه همواره از شروع آن بیشتر است. به همین دلیل است که عشق، تنها میتواند دلیلِ شروع یک رابطه باشد و به برقراری بلند مدت آن کمکی نمیکند. در بلندمدت، مثل هر معادله روانی دیگر، ما باید هوشِ عاطفی کافی برای محاسبه هزینه فایده های روانی رابطه را داشته باشیم. کسی که رشد عاطفی کافی نداشته، رابطه ها را طوفانی شروع میکند و به محض برخورد با یک مانع، پا پس میکشد.
روزهای کم انرژی و کم حوصله، حواست اگر نباشد همه آنچه برایش تلاش کرده ای به باد خواهد رفت. روزهایی که هرچه تلاش میکنی به یادت نمیآید برای چه هدفی مشغول بوده ای یا اصلا این هدف ارزش اش را دارد یا نه. روزهایی که کبریتِ ایده خیس است و هیچ جرقه ای روشن نمیکند. برای چنین روزهایی باید چند کارِ روتینِ بسیار ساده داشته باشی. هرکسی خودش بهتر میداند چه چیز هست که حتی در روزهای پژمردگی و بیحوصلگی انجام شدنی است. برای من پیاده روی، عکاسی و نوشتن همین چند خط به روالِ روزمره تبدیل شده است. حتی روزهایی که کبریت و بوته هر دو خیس و بی اثر هستند.
شیرِ غران درون را هرگز نباید به سکوت دعوت کرد. کارِ شیر در روان آدمی این نیست که دلگرمی بدهد و آرامش برقرار کند. اگر شیر بخشی از شخصیت درونی شماست، حضورش با غرش همراه خواهد بود. اما تصمیمِ اینکه چه زمانی این وجه را به دنیای بیرون نشان بدهیم در نهایت با خودمان است. حرف من تنها این است: شیرِ درون خود را برای خوشایند دیگران به گربه تبدیل نکنید! زمان دفاع از مرزهای روانی که برسد پشیمان خواهید شد!