✳ تف به هرچه هرویینی است. بچههایی که هرویین میزنند به خوشبختیِ همیشگی عادت میکنند، کارشان تمام است؛ چون خوشبختی وقتی حس میشود که کمبودش را حس کنیم. آنهایی که از این چیزها را به خودشان تزریق میکنند حتماً در جستوجوی خوشبختی هستند و فقط احمقترین احمقها برای پیدا کردن آن، چنین راهی را انتخاب میکند.
من میل چندانی به خوشحالی نداشتم. زندگی را ترجیح میدهم. اینجور خوشبختی آشغال است، آبزیرکاه است. باید راه و رسم زندگی را بهش یاد داد. آبمان توی یکجوی نمیرود و من کاری به کارش نمیخواهم داشته باشم.
هرگز هم سیاستبازی نکردهام چون به هر حال، یکی همیشه استفادهاش را میبرد. ولی برای خوشبختی هم باید قانونی وضع کرد تا نتواند کلک بزند.
#امیل_آژار #زندگی_در_پیش_رو #لیلی_گلستان (تهران: انتشارات امیرکبیر، ۱۳۵۹)
صص ۸۶ و ۸۷.
@Ab_o_Atash