ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ عالِم از روی لغت، این باشد که از عارف عالی‌تر باشد؛ زیرا خدایْ را عالم گویند، امّا عارف نشاید گفتن
معنی عارف آن است که نمی‌دانست و دانست و این در حقّ خدا نشاید
امّا از روی عُرف، عارف بیش است؛ زیرا عارف عبارت است از آنچه بیرون از دلیل داند؛ عِلم را به مشاهده و مُعاینه دیده‌است، عُرفاً عارف، این را گویند... ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
