( تحلیل زمانه ، پایگاهی تحلیلی در مورد مسائل اجتماعی/ فرهنگی/ سیاسی/ هنری میباشد)
پایگاه تحلیل زمانه سعی در ارایه تفاسیر مختلف در مورد اتفاقات ایران و جهان دارد.
تحلیل های مختلف جهت اطلاع رسانی می باشد و
ممکن است مورد تائید نباشد
🔹 فرار سرمایه های انسانی به معنی این است که افرادی که درون یک جامعه برای خود تخصصی فراهم آوردند، از کشوری که قابلیت پذیرش این تخصص را ندارد به جوامعی میروند که از این سرمایه انسانی به دست آمده استقبال کند. این سرمایه های انسانی، شامل مهارتهایی است که پزشکان، مهندسان، صاحبان مشاغل و دانشمندان کسب مینمایند.
🔹 مهاجرت افراد متخصص از ایران هزینه ی اقتصادی بسیار بالایی برای کشور ما داشته است. در سال ۲۰۱۴ میلادی، وزیر علوم، رضا فرجی دانا، حدس زده بود که این هزینه بیش از ۱۵۰ میلیارد دلار برای ایران تخمین زده شده است. بانک جهانی بعدا نوشت که سالانه ضرر فرار مغزها برای ایران ۵۰ میلیارد دلار بوده است.
🔹 بسیاری از کشورهایی که می خواهند اقتصادشان را پویا کنند، برای دانشجویان ممتاز خود برنامه ریزی می کنند که برای تحصیلات عالیه به کشورهای توسعه یافته و صنعتی بروند تا بتوانند در زمان برگشت، به اقتصاد کشور خود کمک رسانند. این گونه کشورها با توسعه ی تدریجی و کارآمد اقتصادی، به بازار کار خود سامان میدهند و زمینه را برای تحقیق در بخش های مختلف اقتصاد، خصوصا در محافل دانشگاهی، باز می کنند. اقتصاد پویا و کارآمد، زمانی که بتواند بازار کار ایجاد نماید و خصوصا زمینههایی برای شکوفایی علمی نخبگان کشور پدید آورد، با مشکل مهاجرت، به شکلی که جامعه ی ما با آن روبه روست، روبه رو نخواهد بود. مهاجرت برای کسب دانش و سرمایهی انسانی و حتی ارسال پول به کشور در بقیهی دنیا بسیار مطلوب به نظر می رسد. کشور ما در موضوع مهاجرت و فرار مغزها با مشکلات عدیده ای روبه روست.
🔹 مغزهایی که باید در درون کشور به کار گرفته شوند، رها می شوند. کشور در گذشته و حال، ضررهای بزرگی را در این باره متحمل شده. فرار مغزها، یعنی فرار بخش مولد اقتصادی یک کشور، اگر اقتصاد کشوری پویا نشد و رفاه نسبی برای همه ی بخش های جامعه ایجاد نشد، کشور با فقر روبه رو می شود. روانشناسان صنعتی اعتقاد دارند که فقر در جامعه، اشتیاق مردم را به کار و تولید از بین می برد.