نام مقاله: از جنگ سرد تا صلح داغ نوشته‌ی: اسلاوی ژیژک ترجمه‌ی: نوید گرگین نشر از: پروبلماتیکا پس از تجاوزِ روسیه به اوکراین، فازِ جدیدی از الگویِ جنگ و سیاستِ جهانی را تجربه می‌کنیم. اگر عجالتاً از بالاگرفتنِ خطر فاجعه‌ی اتمی بگذریم، همین حالا هم می‌بینیم که آشفتگی‌های بحران‌های جهانی—پاندمی، تغییراتِ آب و هوایی، از دست‌ رفتنِ تنوعِ زیستی، و کمبودِ آب و غذا— یکدیگر را تشدید می‌کنند. شرایط موجود خبر از نوعی دیوانگی تمام ‌عیار می‌دهد: در دوره‌ای که خودِ بقایِ بشریت را فاکتور‌های (زیستی و غیره) به مخاطره می‌اندازند و زمانی که اشاره به آن تهدیدات باید نسبت به هر موضوعِ دیگری در اولویت باشد، دغدغه‌ی اولِ ما ناگهان—مجدداً— به یک بحرانِ سیاسیِ جدید منحرف می‌شود. دقیقاً وقتی بیش از هر وقت دیگر محتاجِ همکاریِ جهانی [برای حلِ مشکلات هستیم] «برخوردِ تمدن‌ها» سر و کله‌اش دوباره پیدا می‌شود. چرا این ماجرا اتفاق افتاد؟ خب مثلِ همیشه، هگل می‌تواند کمک بزرگی برای پاسخ به چنین پرسشی باشد. @SlavojzizekP