سوسیالیسم کارگران

📌گزارشی درباره حضور رئیسی در شرکت هفت تپه- نوشته ابراهیم عباسی منجزی- نماینده مستقل کارگران هفت تپه و عضو مجمع نمایندگان کارگری

دیروز ۷/۲/۱۴۰۲ آقای رئیس جمهور اقلیت مردم به ‌ #هفت_تپه⁩ تشریف آوردند و قدم رنجه فرمودند.
‏اما عده ای بوقچی و هوچی گران قدیم لحظه به لحظه از موقعیت تیم رئیسی برای کارگران خبر رسانی می کردند و نیرو برای استقبال ایشان جمع آوری می کردند.
‏من هیچ حرفی برای گفتن و مطالبه نداشتم چون آقای رئیسی وقتی سر کار آمدند با نظارت استصوابی به مردم تحمیل شدند همان مردمی که در رفراندم سال ۵۸ مشروعیت به آنها دادند و در حال حاضر می گویند قدرت تجزیه و تحلیل مسائل ‌ #رفراندم⁩ را ندارند. ‏آری؛ همه مسئولین بر اساس روابط نصب و عزل می شوند ‏و بی قاعدگی و بی قانونی بیداد می کند.
‏قانون اساسی هزاران بار نقض شد و نادیده گرفته شد و فقط نوشته شده و قرار نیست به آن عمل شود.
‏‌ #فساد_سیستماتیک⁩ مسئولین رده بالا بیداد می کند و این فساد در تار و پود حاکمیت نهادینه شده و الا چطور ‌ #وزیر_صمت⁩ میتواند ۷۵ خودروی شاشی بلند به نمایندگانِ ‏مجلس حبه کند تا از استیضاح بگریزد آیا این فساد سیستمانیک نیست؟!
‏چطور تورم ۴۷ درصد است و مخارج و هزینه ها به دلار محاسبه می شود اما حقوق ها را با ریال محاسبه می کنند و آن مبلغ ناچیز حقوق ریالی را به بهانه ی مهار تورم فریز می کنند.
‏چطور باید با یک رئیس جمهور سخن گفت که زیر دسنانش بی کفاینی آنان برای جامعه عیان شده و گوش شنوایی برای نقد نیست و نقادان را متهم می کنند با زور و چماق با آنها سخن می گویند؟!

‏من بعد از اتمام ساعت کاری و خروجم از درب ثبت و ضبط اوقات کاری کارگران  دیدم یک جمعیت هلهله کنان  و با تعداد زیادی ماشین  دارند به شرکت ورود می کنند و مقصدشان مسجد شرکت هفت تپه بود. ‏من مات و مبهوت ماندم  که چرا این تعداد قلیل مردم دور و بر کسی جمع شدند(رئیسی) که به آنها می گویند قدرت تحلیل مسایل را ندارید فقط به ما گوش کنید و ۴۴ سال به آنها وعده وعید دادند ولی همه دروغ بود. ‏البته تعدادی از بیکاران بومی و غیر شرکتی بودند، ‏به خیال اینکه رئیس جمهور دست آنها را در شرکت بند کُند و چرخ زندگی خود را بچرخانند آمده بودند و عده ای زیاد از جمعیت هم  امنیتی ها بودند که امنیت رئیس جمهور را تامین می کردند.

‏من گفتم خوب ما که کارگر این شرکت هستیم و آقایان مهمان ما هستند و باید بمانیم و پذیرایی کنیم!!! ‏علی رغم اصرار دوستان به نماندن و خطر داشتن  حضور ما اما ماندیم تا ببینیم افاضات ریئس جمهور چیست و ما هم اگر وقت کردیم بعضی از مطالبات باقی مانده را بیان کنیم.

‏مطالبات مورد نظر من:
‏برگشت بکار ‌ #اسماعیل_بخشی⁩
‏‌ #تعیین_تکلیف_سهام_شرکت⁩  که در حال حاضر هفت تپه به این دلیل مصداق بیماریست که در کما به سر می برد
‏و بحث ‌ #همسان_سازی_حقوق⁩ ها با ‌ #طرح_و_توسعه_ی_نیشکر⁩ بود.

‏اما بوقچی ها و هوچی گران بسیجی ها که عنوان کارگر هفت تپه را یدک می کشند از حضور ما ناخرسند بود و می ترسیدند که نکند ما رئیس جمهورشان را نقد کنیم و حرفی بزنیم که به مذاقشان خوش نیاید. ‏آنطور که برداشت شد و با عده ای از افراد حاضر ( لباس شخصی) مشورت کردند که  با من حرف بزنند و همانطور شد، ‏رئیس جمهور در لفافه تهدید کرد که هر کس تولید را متوقف کند  باهاش برخورد می شود و این هشدار برای همان کسانی بود که برای کار آمدند و خطابش با کارگران فصلی بود ‏که آمده بودند تا به آن بگویند ما قرار داد مستمر می خواهیم.
‏ختم کلام ‌ #رئیس_جمهور_اقلیت⁩ به دلیل شلوغ کاری نتوانستند سخن خود را بیان کنند. ‏به منبر رفت تا برای گرسنگان از وعده وعید هایش سخن بگوید اما نتوانستند و از پله پایین آمدند که من قصد صحبت کردن را از نزدیک داشتم
‌‏خواستم از مطالبات هفت تپه بگویم از درد مردم ایران بگویم و نقد کنم آن همه بی کفایتی ها را.
‏خواستم بگویم؛ ۲۱ درصد افزایش حقوق سالانه شورای عالی کار غیر قانونی و ظالمانه است. ‏خواستم بگویم؛ رفراندم حق مردم است و مردم بر همه چیز آگاه هستند. اما یک دفعه چند نفر لباس شخصی آمدند و گفتند از اینکه مراعات این جلسه را کردید ممنونیم  آری تهدید محترمانه بود و من در جواب گفتم من نقدها داشتم و حرف داشتم، خواستم بگویم اما ...
‏و اینجا بود که همه به ماشین نشستند و همان بوق چی ها و هوچی گران ‏همراه مرکب رئیس جمهور اقلیت سوار شدند و به اهواز، شهر ثروتمندِ فقیر نشین(سفره ی ایران) رفتند.
‏و ما ماندیم و یک هفت تپه ای که در کما می باشد.
‏آری بوق چی ها رفتند تا امتیاز بگیرند برا ی خود و اطرافیان خود.

نوشته ابراهیم عباسی منجزی- نماینده مستقل کارگران هفت تپه و عضو مجمع نمایندگان کارگری- گزارشی درباره حضور رئیسی در شرکت هفت تپه

منبع: توئیتر ابراهیم عباسی


https://t.me/m2Hagh/14245

🚩🚩🚩

یادداشتی از اوین

🚩 کارگر ارزان، ضامن بقای بربریت سرمایه

✍️ شاپور احسانی‌راد، زندان اوین

در اوضاع آشفته کنونی کشور و با اینهمه گرانی و تورم، فقر و فلاکت، بیکاری گسترده، #فساد_سیستماتیک و مضاف بر آن به ستوه آمدن ستمدیدگان جامعه و خیزش و طغیان جوانان عاصی بر علیه #استبداد حاکم در جهت باز پس گیری زندگی، نوشتن درباره حداقل مزد کارگران در سال آینده شاید بی تناسب و غریب به نظر برسد اما زمانی که در جراید می‌خوانیم صاحبان صنایع اعلام میکنند دستمزد نیروی انسانی در ایران حتی در مقایسه با ارزانترین کشورها ناچیز است و در همان حال نمایندگان آنها در حاکمیت در مورد تورم زا بودن افزایش حقوق کارگران سخن پراکنی می‌کنند تا مثل چند دهه گذشته کل غارتگری و چپاول اقتصاد مملکت را بر دوش کارگران سرشکن کنند و با سرکوب و تحمیل گرسنگی بر میلیونها انسان به سودآوری و انباشت سرمایه خود استمرار دهند باید به مسئله دستمزد به‌ عنوان‌ اصلی ترین حقوق بنیادی نیروی کار بطور ویژه تاکید داشت.

برای #طبقه_کارگر در هر عصر و دوره و زمانی و در هر شرایطی مسئله دستمزد، مسئله زندگی و بقاست. دستمزد سهم ما را از زندگی، خوراک و پوشاک، مسکن و بهداشت و تحصیل، اوقات فراغت و تفریح گرفته تا آزادی و حقوق شهروندی، کرامت و منزلت اجتماعی ما را تامین میکند.
در  اینجا مخاطب من کارگرانی هستند که دیر زمانی است که زیر بار قرارداد ننگین و خفت بار موقت نه تنها امنیت شغلی بلکه روح و روان و شان انسانی آنها را به سخره گرفته اند. #بربریت_سرمایه با قراردادهای یکماه و دو ماهه و هشتاد و نه روزه با روزمزدی کردن نیروی کار با شرکت‌های پیمانکاری خرید نیرو و با خارج کردن کارگاه‌های زیر ده نفر از شمول قانون کار و مناطق آزاد تجاری و با همه اهرمهای قانونی و غیر قانونی ارزش اضافی مطلق حاصل نیروی کار را به جیب میزنند و با استثمار وحشیانه، طوق بردگی و بندگی بر گردن کارگران را روز به روز محکمتر می‌کنند و خود چاق و فربه می‌شوند و کارگران زار و نزار.

در اینجا مخاطب من کارگرانی هستند که هر روزه تورم کمر شکن قدرت خریدشان را می بلعد و زیر بار حسرت و ذلت مزد چند برابر زیر خط فقر نظاره‌گر چشمان حسرت زده همسر و کودکان و بی رنگ شدن سفره هایشان می باشند. اجاره مسکن سر به آسمان میزند و آنها هر سال به طرف آلونکها و بیغوله های خارج از محدوده شهری پرتاب می‌شوند، کارگر ارزان، ارزان‌تر می‌شود و بی منزلت. از همین رو کارگران دیده نمی‌شوند، اصلا انگار وجود ندارند مگر زمانی که با اعتراض، تجمع و اعتصاب فریادشان به گوش برسد‌. در این چند دهه و بویژه در این چند سال اخیر ما کارگران با هزاران اعتصاب و تجمع در گوشه گوشه کشور خواب #سرمایه_داران را آشفته تر کردیم و #تضاد_کار_و_سرمایه را به یکی از جدی ترین چالشهای جامعه بدل کردیم اما با اینکه موفقیت‌هایی کسب کردیم.، هنوز به دستاورد قابل اتکایی برای نهادینه کردن و کسب حقوق بنیادی خود نرسیده ایم.
در صد و ده سال پیش #اتحادیه_کارگران چاپخانه در اولین نشریه خود به نام اتفاق کارگران اینطور نوشته است:” ..‌‌.. با اینحال در مملکت ایران به هیچ وجه حقوق رنجبران معلوم نیست چرا عمله جات ایران برای جزئی حقوق در عدلیه بروند، هنوز کسی نگفته چرا عمله جات ایرانی باید به علت مطالبه حقوق جلب به نظمیه بشوند، هنوز کسی نگفته چرا در ازای پول، عمله جات ایرانی باید فحش بشنوند.”
انگار امروز است با اینکه اکنون و در این زمان دهها هزار کارخانه و موسسه صنعتی و خدماتی با میلیونها کارگر با سواد و آگاه وجود دارد و یک جامعه صنعتی شکل گرفته است، بیش از آنزمان هنوز کارگر ایرانی تحقیر می‌شود، فحش و کتک می‌خورد، تعلیق و اخراج می‌شود و توسط نظمیه و دادگاه به زندان افکنده می‌شود. آیا هنوز ما عمله جات هستیم یا طبقه کارگر صنعتی ایران.

بنابر این برای اینکه ارزان نباشیم و ارزان‌تر، برای اینکه حقوقمان نهادینه و تعرض به آن غیر ممکن شود باید با #ایجاد_تشکلهای_پایدار_و_فراگیر_کارگری با اتحاد و انسجام در صف و قامتی واحد به سمت یک نیروی قدرتمند اجتماعی برای #دستمزد_شرافتمندانه و در خور زندگی انسان قد علم کنیم تا نه تنها ارزان فروشی نیروی کار این داغ لعنت خورده را برای همیشه تاریخ از پیشانی خود بزداییم بلکه در تقابل با بربریت سرمایه و برای احقاق #برابری_اجتماعی، خواهان محو استثمار و کار مزدی شویم زیرا به گفته آدام اسمیت، تازه، “دستمزد متعارف حداقل مزدی است که با حیات حیوانی منطبق باشد.”

شاپور احسانی‌راد
زندان اوین بند هشت، سالن ده
۲۵ دی‌ماه هزار و چهارصد و یک




#زن_زندگی_آزادی
#برگرفت شده ازکانال کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری