АЁЛ ШАЪНИ Баъзи "инқилобчи"ларга! 1. Энг аввал Онага – аёлга таъзим, Таъзимдир муштипар опа-сингилга. Босган изи асли – юрт харитаси, Таъзим бўлсин ёрга, дарддош кўнгилга. “Ватанни севаман” деган изҳорни Айтмасдан, жим юриш мумкиндир, илло. Лек азиз аёлга бир даста гулдай, “Севаман!” сўзини айтмаслик гуноҳ! Ана шу аёлнинг кўксидаги нур, Бу совуқ оламни сирга ўраган. Ўзидан зериккан, кулгуси салқи, Бемурод дунёнинг лабин бўяган. Аёлнинг қудрати бир уюм тошдан Борлиққа Тожмаҳал ҳадялар этган. Шу азиз сиймонинг ўт нигоҳидан Замин қитъаларга бўлиниб кетган. Ўзи-чун яшашни унутиб гоҳо, Муҳаббат тонгида ойдай балққаним. Ўзбек аёли ҳам бордир шу сафда Ўлмасин болам, деб туғдай қалққаним. Қиёмат кунида, Маҳшар тонгида Оналар фарзанддан тонаётган дам. “Воҳ, болам!” деб биров бўзласа ногоҳ, Бу ўзбек онаси, бешак, муҳтарам. Ўзи бир штат иш – ўзбек бўлмоқлик, Ўзбек аёли бу – икки бор яшаш. Бу номни кўтармоқ учун қанча куч, Қанчалар улуғлик, матонат, кураш... Ва буюк муҳаббат керак бўлади, Бу улуғ шарафни пок тутмоқ учун. Меҳр тиланмайди, қозонилади, Куч керак! Сабрни жим ютмоқ учун! Эй, сиз азиз аёл номидан сўзлаб, Энг гўзал боғимга тегаётганлар. Бир бор келинчакдай эгилмай туриб, Менинг ҳам бошимни эгаётганлар. Номус матосини кўчага ёйиб, Қуёш юзига кул сочаётганлар. Худо билан аёл ўртасидаги Энг пинҳон дарчани очаётганлар. Эй, аҳли гумонлар, билинг оламда Ҳалиям ошиқлар ва ҳижрон бордир. Ҳалиям кимгадир висол ҳурмати Титраб турган гулнинг жамоли ёрдир. Ҳа! Недир сир бўлиб қолиши керак! Неларнингдир пинҳон тургани зебо. Кимдир ҳаё тутган парда ортида Нозик энтикканда портласин дунё. 2. Ватан ҳақидаги нутқдир, шубҳасиз, Аёлнинг номидан айтар ҳар сўзим. Шу сабаб бу қутлуғ калом олдидан, Таъзим, дейман фақат, пойига таъзим! Шодмонқул САЛОМ @Shodmonqul_SALOM