📕 بیست و سومین میزگرد از سری میزگردهای آزاد ادبی
#بوطیقا در موسسهی شهرستان ادب برگزار شد و ناصر فیض، امید مهدینژاد،
علی زراندوز، حسن صنوبری و علیرضا سمیعی دربارۀ
#ابوالفضل_زرویی_نصرآباد و چهل سال طنز پس از انقلاب به بحث و گفتوگو پرداختند.
خلاصۀ جلسه:
✔️ #ناصر_فیض: «زرویی به ادبیات عامه توجه زیادی داشت و آموزشهایش را در سفرهای استانیاش و برگزاری شبهای شعر ادامه داد. او معتقد بود بهتر است سرایش شعر طنز به زبان معیار محدود نشود. به همین خاطر در یکی از جشنوارههای شعر طنز بخشی را به شعر محلی اختصاص دادیم.»
✔️ #امید_مهدی_نژاد: «طنز "گلآقا" بیشترین مصداق طنز امروزی را دارد؛ طنزی که جوهرش نقد است ولی بسترش بستر فکاهی است؛ آنچه از "توفیق" به او رسیده. در این دوره زرویی شرایط را مهیا کرد که شعر طنز از حاشیه به متن بیاید.»
✔️ #علی_زراندوز: «زرویی سیاسی مینوشت ولی سیاستزده نبود. سیاستزده نوشتن راحتترین کار است. سفارشی نوشتن اغلب این بلا را سر آثار میآورد. اما زرویی این دغدغه را داشت که مطلب ماندگاری بنویسد.»
✔️ #حسن_صنوبری: «با تلاشهای کسانی مانند زرویی هم سلیقهی مخاطبان طنز بهتر شده، هم طنز آنقدر باوقار و جدی شده که بتواند تریبونهای بیشتری داشته باشد. شعر طنز با این کیفیت اتفاق تازهای است که مختص بعد از انقلاب و ریلگذاری ابوالفضل زرویی نصرآباد است.»
✔️ #علیرضا_سمیعی: «به نظر من پاکیزه بودن زبان زرویی در شعر، نثر و پژوهشهایش ویژگی قابل توجهی است. غیر از مراقبتهای اخلاقی زرویی و توجهش به مسائل سیاسی، فرم آثار اوست که این پاکیزگی را ساخته است.»
▪️گزارش و مشروح این نشست به زودی منتشر خواهد شد.
#چهل_سال_انقلاب ☑️ @ShahrestanAdab