#ضحاک_هزار_سال_ستم ۷- شهرناز و ارنواز در آغوش ضحاک(۱) دو پاکیزه، از خانۀ جمشید، برون آوریدند، لرزان چو بید. که جمشید را هر دو خواهر بدند؛ سر بانوان را چو افسر بدند. ز پوشیده‌رویان یکی شهرناز، دگر، پاکدامن، به نام ارنواز از کلیدهای رازهای شاهنامه ، این نکته است که در زبانهای آریایی گروه مردمان و همبود(جامعه)ها با نامهای مردانه و زمین و سرزمیها با نامهای زنانه نامیده و باز شناخته می شدند! از همین روست که زمین، مادر (Mother Earth) و شهرهای هم‌پیوند خواهرخوانده (Sister Cities) شده‌اند! بر این بنیاد، شهرناز و ارنواز –در اوستا سَنگْهَوَکَ(سَنگهَ واچی) و اَرِنَوَکَ(اَرِنَ واچی)- دو پهنه از مام میهن بوده اند که به چنگ بابلیان (ضحاک) افتادند! در اوستا از زبان فریدون می خوانیم: «ای درواسپ! ای نیک! ای تواناترین! مرا این کامیابی ارزانی دار که بر اژی‌دَهاکِ سه پوزه‌یِ سه کله‌یِ سه چشم، آن دارندۀ هزارگونه چالاکی، آن دیو بسیار زورمند دُروج، آن دُروَند ... پیروز شوم و هر دو همسرش سَنگْهَ‌واچی و اَرِنَ‌واچی را که برازندۀ نگاهداری خاندان و شایستۀ زایش و افزایش دودمانند؛ از وی بربایم.» دنباله دارد @ShahnamehToosi