#شاهنامه_تاریخ_استورهای
۴- نگاهی به استوره آفرینش!
پنج زینه «فرایند استورهپروری» در فرهنگهای گوناگون، گوناگون بوده است، این گوناگونی بیشتر در زینۀ سهیُم (بازگفت سینهبه سینه هزارن ساله) رخ داده است!
برای نمونه، «آفرینش» استورهای است که هرچند «هسته راستین تاریخی» آن یگانه است، گونهگونی چهارزینۀ «استورهپروری» به بازگفتهای گوناگون در فرهنگها انجامیده است!
بازگفت(روایت) شاهنامه از این استوره:
الف- بودن یزدان و -ذره- ناچیز!
ب – پیدایش توانایی(انرژی) از -ذره- ناچیز!
پ- دگرش توانایی به مایۀگوهران(مواد)
ت- پیدایش گنبد تیزرو (افلاک)
ج- به گردش درآمدن فلکها و پایدار شدن (پیوستگی آنها)
چ- سرد شدن زمین
خ- کوهزایی زمین (بالیدن کوهها) و روان شدن آبها از چشمهها
خ- پیدایش چرخه تبخیر و پیدایی ابر و باران
د- پیدایی گیاهان
ذ- پیدایی جنبندگان(حیوانات)
ر- فرگشت جنبنده به آدمی!
این بازگفت از «گفتار اندر ستایش آفرینش» در دیباچه شاهنامه برداشت میشود!
از همین رویداد یگانه، بازگفتهای دیگر در فرهنگهای دیگر هست که چرایی این گوناگونی، را باید بیشتر در زینههای ۳ و ۴ «استورهپروری» بازجست!
@ShahnamehToosi