#سید_جواد_بدیع_زاده از هنرمندان بزرگ عرصه
موسیقی ایران در سال ۱۲۸۱ شمسی در تهران به دنیا آمد.
پدرش
#آقا_سید_رضا_بدیع_کاشانی ملقب به
#بدیع_المتکلمین #روحانی #مشروطه_خواه روشن اندیشی بود که به
#سید_اناری شهرت داشت. وی فرزندش را نیز غالباً به مجالس وعظ و روضهخوانی خود می برد تا با شیوه آوازخوانی مذهبی آشنا شود. بدیع المتکلمین با تسلط کافی بر ردیف
موسیقی ایرانی، پسر خود را نیز به فن آواز موذنی و روضه خوانی و تعزیه آشنا ساخت و او از تجربیات پدر استفاده کرد و به فراگیری
#گوشه_ها و
#ردیف_های #موسیقی_دستگاهی_ایران پرداخت.
او تحصیلات ابتدایی را در مدرسه تدین و دوره متوسطه را در مدرسه آلیانس فرانسویها و سپس
#دار_الفنون به پایان رساند و از سال ۱۳۰۴ تا ۱۳۳۱ در مجلس شورای ملی استخدام شد و به عنوان نماینده خدمت کرد.
استاد بدیع زاده علاوه بر خوانندگی در امر
#آهنگ_سازی نیز از بزرگان
موسیقی ما به شمار میآید. در سال ۱۳۰۴ که
#کمپانی_انگلیسی #صفحه_پُر_کنی
#هیز_مسترزویس به قصد تهیه و ضبط صفحه از نواختهها و خواندههای هنرمندان ایرانی نماینده خود را به ایران اعزام کرد و شعبهٔ خود را در تهران گشود، بدیع زاده به عنوان
#نخستین_خواننده مرد، با معرفی و توصیه
#عبد_الحسین_خان_شهنازی ، انتخاب شد و
#اولین_صفحه او با عنوان
#جلوه_گل روانه بازار شد که شامل دو قطعه آواز و سه تصنیف از ساختههای خودش بود. از آن پس تا سال ۱۳۱۴ بدیع زاده ۲۴ تصنیف ساخت که همه روی صفحه ضبط شده است. او در سالهای بعد در سفرهایی به شهرهای
#حلب ،
#بیروت ،
#برلین و
#شبه_قاره_هند ، بر شمار ضبط آهنگهای خود افزوده است.
از میان آفریدههای معروف او میتوان از
#سرود_ایران ،
#کشور_داریوش و ترانههای
#جلوه_ی_گل ،
#داد_دل ،
#دل_افسرده ،
#هدیهٔ_خاک ،
#گل_پرپر و
#خزان_عشق یاد کرد. خزان عشق که تا زمان ما جاذبهٔ خود را حفظ کرده در سال ۱۳۱۳ در پیوند با متنی عاشقانه از
#رهی_معیری ساخته شده است.
استاد بدیع زاده با
#افتتاح_رادیو به جمع
#هیات_ارکستر آن زمان رادیو پیوست و در کنار استادانی چون
#حسین_تهرانی ،
#مرتضی_نی_داوود ،
#حبیب_سماعی و استاد
#ابو_الحسن_صبا آثار با ارزشی را در حوزهٔ
#موسیقی_ایرانی پدید آورد.
جواد بدیع زاده علاوه بر تصانیف و آواز های
دستگاهی، تعدای
#تصنیف_فکاهی همچون
#ماشین مشدی ممدلی، ارزون و بی معطلی
این اتولی که من میگم، فورد قدیم لاریه
…..
#از قند و شکر ساختهام جوجه خروس
باباجان، یکی یه پول خروس
…..
و ... به یادگار گذاشته است. این تصنیف های طنز و فکاهی که در اصل در انتقاد از
#وضع_اجتماعی و
#اقتصادی آن زمان بودند، همگی با استقبال مردم روبرو شدند. تاثیر این ترانه ها به گونه ای بود که هم اکنون هم مردم کوچه و بازار این ترانه ها را از بر هستند.
جواد بدیع زاده، سرانجام در دی ماه سال ۱۳۵۸ در سن هفتاد و هشت سالگی، بر اثر دومین سکته مغزی، در تهران
چشم از جهان فرو بست و در بهشت زهرا (قطعه:۸ ردیف:۲ شماره:۲۶) به خاک سپرده شد.
@sazochakameoketab🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂