#برده_داری_در_ایران_باستان #دوره_اشکانی___________________در مورد برده داری در
ایران #عصر _پارتی مدارکی در دست داریم. مثلا :
#سیسرون #سیاستمدار_رومی در نامه ای که به
#آتیکوس نوشته ،از برده ای فراری یاد کرده که گفته بود در معدن های
#شاه_پارت کار می کرده است!
حتی این برده برای اثبات مدعایش ،داغی را نشان داده که بر تن او زده بودند.
در مدرکی دیگر
#دیودور_سیسیلی نوشته است که :
#هیمروس،
#شهربان #فرهاد_دوم_اشکانی ، در
#بابل شمار زیادی از بابلی ها را به بردگی گرفت و آنها را به
#ماد فرستاد تا به نام غنیمت جنگی به فروش برسانند.!
نتیجه ای که از مدرک دوم می توان گرفت این است که یا می بایست تقاضای برده در ولایت ماد بالا بوده باشد یا احتمالا هیمروس،خریدارانی برای بردگان خود نیافته بود.
به گفته ی
#پلوتارک ، در
#سپاه_سورنا سردار فاتح ایرانی ،شمار زیادی برده حضور داشتند.
#مهر #نرسه_وزیر_ساسانی نیز به
#لقب_هزار_بندک معروف بود که به معنای دارای
#هزار_برده می باشد.
اما با وجود استفاده ی گسترده از کار بردگان در
ایران باستان، بار اقتصاد کشور عمدتا بر دوش جمعیت آزاد کشور بوده است اما تاثیر برده داری را نمی توان در حیات اقتصادی کشور نادیده و دست کم گرفت.
سیمای برجسته ی برده در
#قانون_ایران_باستان این بود که یک چیز یا کالای فروختنی به شمار می آمد. برده نیز مانند هر چیز دیگری بود که یک فرد یا پادشاه یا پرستشگاه بر آن حق واقعی می یافت و می توانست آن را مورد معامله ،بخشش یا کرایه و...قرار دهد.
مثلا اگر بدهکاری نمی توانست بدهی خود را پرداخت کند ،برده اش را به تنهایی یا همراه یک قطعه زمین در اختیار طلبکار می گذاشت تا با کار کردن بدهی صاحب خود را پرداخت کند.
حتی جنین درون شکم زن برده نیز قابل خرید و فروش بود و صاحب آن می توانست تمام یا قسمتی از حق مالکیت خود را به دیگری واگذار کند.
اما با وجود همه ی موارد بالا ،اگر چه برده را همچون یک کالا و شی می دانستند ،طبیعت انسانی این شی را به آسانی نمی توانستند نادیده بگیرند و
#قانون_شرعی_ایران_باستان با بردگان مانند یک شخص رفتار می کرد و به آنها حقوقی داده بود.
در پستهای آینده به این حقوق بیشتر خواهم پرداخت.
____________________________________گردآوری و نگارش: علی آریایی
بن مایه :
تاریخ
ایران کیمبریج...ج۳...بخش۲...ص۲۰-۲۴
@sazochakameoketab🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂