تو را به ترانهها بخشیدم به صدای موسیقی به سکوت شکوفهها که به میوه بدل میشوند و از دستم میچینند تو را به ترانهها بخشیدم با من نمان! عمر هیچ درختی ابدی نیست..
چه شادم به دوستیِ تو که مرا چنین دوستی داد خدا این دلِ مرا به تو دهد مرا چه آن جهان، چه این جهان مرا چه قعرِ زمین، چه بالایِ آسمان مرا چه بالا، چه پَست.
خوب گویم و خوش گویم، از اندرون روشن و منوّرم،آبی بودم بر خود میجوشیدم، و میپیچیدم و بوی میگرفتم، تا وجود مولانا بر من زد، روان شد، اکنون میرود خوش و تازه و خرّم...
همه را در خود بینی... از موسی و عیسی و ابراهیم و نوح و آدم و حوا و آسیه و خضر و الیاس و "فرعون" و "نمرود"... تو عالم بیکرانی... همهی عالم در توست چون خود را شناختی، همه را شناختهای پس اینقدر عمر که تو را هست، در تفحص حال خود خرج کن، در تفحص عالم چرا خرج میکنی؟ شناخت خدا عمیق است؟ ای انسان، عمیق تویی اگر عمقی هست در توست
آفریدگارا هنگام آن است که راه بازگشت به بهشت را بگشائی دربانان را به نام صدا کنی ما تحمل این جهنمِ سرد را نداریم آفریدگارا اگر به خاطرتان مانده باشد نام ما انسان بود. @Sazochakameoketab 🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂 #شمس_لنگرودی
تو را به ترانهها بخشیدم به صدای موسیقی به سکوت شکوفهها که به میوه بدل میشوند و از دستم میچینند تو را به ترانهها بخشیدم با من نمان! عمر هیچ درختی ابدی نیست باید به جدایی از زندگی عادت کرد...