شاید باور نکنید که
#آبگوشت در کنار همه نامها و نامداران فرهنگ ایرانی، در
#دایرة_المعارف_های تخصصی بدل به
#مدخلی_مفصل شده است..
آبگوشت به هزار و یک دلیل از خوراکهای کهن ایرانیان است. یکی از این دلایل، شیوه
#کوچی و
#عشایری زندگی
#نیاکان ایران، برپایه
#فرهنگ_دامپروری است. ایرانیان حتی هنگامی که شهرهای کهنی همچون
#همدان و
#شوش و
#پارسه را ساخته بودند، به معنی واقعی
#یکجا_نشین نشده بودند و باز
#شاهان و
#درباریان ، همانند مردمان در راه این شهرها
#ییلاق و
#قشلاق میکردند. این جابهجایی فصلی، حتی تا چند دهه پیش، میان
#قشلاق_تهران و
#ییلاق_شمیران هم، برای بعضی خانوادههای متمول، متداول بود. پس گمان نکنید که زندگی کوچی با پایتخت ۲۰۰ ساله اخیر ایران نسبتی ندارد.
#آبگوشت ، محصول زندگی
#یکجا_نشینی است و
#کباب ، خوراک زندگی
#کوچ_نشینی و کوچندگان تنها هنگامی که به مقصد نهایی میرسیدند، فرصت و شرایط بارگذاشتن آبگوشت را مییافتند.
آبگوشتخوردن کار هر کسی نیست و اگر برای نخستین بار کسی سر سفره آبگوشت بنشیند، بیراهنما به راحتی از ماجرا سر در نخواهدآورد.
#گوجه_فرنگی و
#سیب_زمینی دو جزء لاینفک آبگوشتهای امروزیاند و برای ایرانیان شاید تصور آبگوشت بی
سیب
زمینی و گوجهفرنگی ممکن نباشد. اما شاید ندانید که این دو محصول فرنگی تا صد سال پیش از این، در ایران ناشناخته بودهاند. اما آبگوشت پیش از واردات این دو نیز، با گوشت و آب و نخود، آبگوشت بوده. ایرانی همانطوری این دو محصول فرنگی را در
#دیزی کرد و به آن دو رنگ ایرانی بخشید که جانشینان یونانی
#اسکندر و مغولان وارث
#چنگیز را به ایرانیانی اصیل و ایراندوست تبدیل کرد.
با وجود این همه کتاب آشپزی و مردمشناسی تا به امروز به آبگوشت اینگونه نگاه نکرده بودیم. چراکه ما گاهی از کنار میراثمان سهلانگارانه به سادگی گذشتهایم و ظرائف و لطایف فرهنگی نهفته در آنها را ندیدهایم. آبگوشت، عصاره فرهنگ ایرانی است و هزارهها تاریخ و نکته در آن خفته است و همه قوت آن به ارزش غذاییاش نیست و اگر دقیق به آن بنگریم جان فرهنگ نیاکانمان را در پیالهای از آن خواهیم دید.
@sazochakameoketab🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂