#کمالالملک در سال ۱۲۷۶ خورشیدی پس از ترور
#ناصرالدینشاه برای تحصیل به اروپا رفت. او بیش از سه سال در
#فلورانس، رم و پاریس گذراند و در موزهها به رونگاری از آثار نقاشانی چون
#رامبراند و
#تیسین پرداخت. در پاریس با
#فانتن لاتور آشنا شد. سفر اروپا تأثیری مثبت در اسلوب کار و حتی طرز دید او گذاشت. کمالالملک در سال ۱۲۷۹ به دستور
#مظفرالدینشاه به ایران بازگشت و کار در دربار را ادامه داد ولی عملاً نتوانست با خواستهای شاه جدید کنار بیاید. سپس به عراق رفت و چند سالی در آنجا ماند. سالهای ۱۲۸۱ تا ۱۲۸۳ خورشیدی پردههای #«زرگر بغدادی» و# «میدان کربلا» را نقاشی کرد.
بازگشت کمالالملک به ایران، مصادف با انقلاب مشروطه شد. او اگرچه به مشروطهخواهان متمایل بود[۳] ولی در جنبش مشروطهمشارکت مستقیم نکرد. در این هنگام کمالالملک با انتشار مقالات و ترجمه برخی آثار ژان ژاک روسو و دیگر نویسندگان آزادیخواه فرانسه، به سهم خود با حرکت مردم، همراه شد.[۴]در سالهای بعد، مدیریت مدرسه صنایع مستظرفه را بر عهده گرفت. او در این مدرسه به پرورش شاگردانی همت گماشت که بعدها استادانی در مکتب او شدند.
او سرانجام در سال ۱۳۰۶ خورشیدی به دلیل اختلافاتی که با وزیران معارف بر سر استقلال مدرسه پیدا کرد از کار تدریس و شغل دولتی دست کشید و در سال ۱۳۰۷ به ملک شخصی خود در
#حسینآباد نیشابور کوچید. کمالالملک در آنجا بر اثر یک حادثه از یک چشم نابینا شد اما تا سالهای آخر زندگی به نقاشی ادامه داد. در شرح این حادثه روایتهای مختلفی نقل شده از جمله گفته شده که سالار معتمد گنجی، از خوانین منطقه و دوست کمالالملک، آجری را برای زدن یک کارگر حمام پرانده که به عینک و چشم کمالالملک آسیب رساندهاست.
#قاسم غنی پس از این حادثه بر بالین کمالالملک حاضر شد. پس از آن کمالالملک، مدتی برای معالجه به تهران رفت.
@sazochakameoketab🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿