شاید اگر خاطراتمان را نوشتیم، نباید سالهای زیادی به آن دست بزنیم. تمام سطوری که بعد
از گذشت سه روز، با خواندنشان غرق در شرمساری میشویم، بعد
از بیست و اندی سال ممکن است در چشممان شبیه معجزه به نظر برسند.
پس هر نوشتهای هم برای خودش عمری دارد. اگر ما نیز همرأی با نظریات رایج بپذیریم که نوشته بعد
از خارج شدن
از دست ما زندگی تازهای را شروع میکند، متوجه میشویم که برای رشد آن و کسب ظاهری قابلتحمل، ۲۳ سال زمان بدی نیست.
@sazochakameoketab🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂#برو_پیش_از_آنکه_عاشقت_شوم#تونا_کرمیتچی