رمان #دلواپس_توام #قسمت_پنجاه_و_چهارم کف دستامم با سنگ ريزه سوراخ شده بود.موهاي جنگليمم باز شده بوددورم.کليبسمم به نوک موهام آويزون بود. کف دستامو کمي ماليدم. يه دو قدم نزديکتر شد ولي حرف نميزد با اخم گفتم:حداقل تاوقتي من اينجام بازش نکن...انگار منو ميبينه مثل صاحبش ارث باباشو طلب داره سياوش-اونوقت ميشه بگيد خانوم تا کي اينجا هستن؟ لحنش پرکنايه بود. نفسي کشيدم.سرمو بالا گرفتم و تو چشماش خيره شدم -اگه حضورت اينجا دائمي باشه مطمئن باش زياد نميمونم با همون اخم ابرو بالا انداخت. به سختي بلند شدم. نگاهي گذرا به پام کردو روشوکرد اونور رفت. زير لب پروويي گفتم که خونسرد گفت:شنيدم با فاصله ازش راه افتادم.بين راه ديدم داره ميره سراغ سگ بيريختش منم لنگون لنگون رفتم سمت ساختمون. خوبه الهه منو نديد. رفتم تو اتاقو به دستو پام يکم کرم زدم،لباسامم عوض کردم. به بهونه ي کار دارم و اينا تا شام پايين نرفتم. يکم با محدثه اسمس بازي کردم.اونم ميخواست چند روزي برگرده شهرشون. ساکمو چيدم.لباساي فردامم آماده کردم ديگه ديدم خيلي چپيدم تو اتاق رفتم پايين. حااانميدونستم سياوشم قراره بياد يا ميخواد دوباره خودشو بگيره بگه:کار دارم... رامين جلوي تي وي بودو الهه ميوه پوست ميگرفت. سيامک يا سياوش هم رو يه مبل ديگه با گوشيش ور ميرفت. به احتمال قوي سيامک بود.چون اون عنق تو جمع نمينشست. کنارش نشستم.لبخندي زدو آروم گفت:فکر نميکردم بتوني راضي اش کني يه لبخند مثل سکته اي ها زدم رامينم با شيطنت گفت:راضي شد؟ يه کله تکون دادم که خودمم منظور خودمو نفهميدم اما اونا به علامت تاييد برداشت کردن رامين-خوبه...وسايلتونو جمع کردين؟صبح زود ميريما الهه تکه سيبي داد دستشو گفت:آره...)روبه من ادامه داد(ميخواستي لباس گرم برداري الهه-يه کاپشن هم بيار رامین_زیاد سرذ نیسن الهه-از ايناييه که بد مريض ميشن...بپوشه بهتره)روبه سيامک گفت(ميخواي توجمع کردن ساک کمکت کنم؟ اونم با لبخند مهربوني گفت:نه زنداداش...کار خودمه. الي ام کله تکون داد.هنوز تو فکر بودم که سياوش اومد پايين. يه راست رفت رو اون کاناپه محبوبش نشست. رامين رو بهش گفت:ماشين مياري سياوش؟ نگاهشو اول رو رامين بعدم گرفت سمت من.يعني کاملا گربه شرکي شده بودم واسه خودم. ادامه دارد