اگر فیلم‌ساز خوب و مطرحی بودم حتما فیلمی تخیلی در باره ایمان می‌ساختم. برای این می‌گویم تخیلی، چون عظمت ایمان بالاتر از تصور فیلم‌ساز و بیننده‌گانی از جنس بشر است و باید برای به تصویر کشیدن نوری که جایش در قلب است و انعکاسش در جوارح، تخیل را درگیر کرد تا کمی بتوان با دست باز عمل کرد. جایی نوشته‌ای از «شيخ للمروذي» خواندم که سخن جالبی از «امام عمر رضی‌الله‌عنه» ذکر شده‌بود با این مضمون که روزی امام‌ عمر مردی را می‌بینند که مدام زمزمه می‌کند:« یالله من را حفظ بفرما» ایشان به مرد گفتند:« ما حافظانی از راست و چپ همراه خود داریم، به جای این بگو یالله، ما را با حفاظت ایمان، حفظ کن» اگر حفاظت ایمان نبود، هیچ توان دیگری نمی‌توانست انسان را از بعضی مواقف عبور دهد و دلِ کوچک انسان را دریا کند. برای همین است که انسانهای ضعیفی را می‌بینیم که توانی فراتر از جسم کوچکشان دارند و از راه‌‌هایی گذر می‌کنند که کار هرکسی نیست. این همان حفاظت و قدرت ایمان است. 🤍