🅰️ چهارم اینکه وجودنگرها معتقدند که هر یک از ما در نهایت در قبال آنچه هستیم و آنچه خواهیم شد مسئولیم.
👈 ما نمیتوانیم والدین، معلمان، کارفرمایان، خداوند یا اوضاع و احوال را سرزنش کنیم.
🅱️به قول سارتر (۱۹۵۷) «انسان» به جز آنچه از خودش میسازد، چیز دیگری نیست. این اولین اصل وجودنگری است.
👈 گرچه ما با دیگران در قالب روابط سالم و ثمربخش معاشرت میکنیم، اما در نهایت هر یک تنها هستیم. ما میتوانیم آنچه را که میتوانیم بشویم، انتخاب کنیم یا تصمیم بگیریم از قبول مسئولیت و انتخاب اجتناب ورزیم، اما در نهایت این تصمیم خود ماست.