مردمکهایم ملت عشقاند به رنگ یاد تو سپید پرچم ملی دارند زبانشان به لهجهی لبخند تو سماع میرقصند غزل غزل واژهها را سرود ملی را رزهای باغچهی ناز به دوستت دارمهایی از زبان تو سبز میکارند حالا دقیقتر ببین مرزهای خانهام میان وسعت پیراهن تو وطن دارند...
موفق شدن با دوز و کلک موفقیت نیست. آدم باید بتواند به کارهای خودش افتخار کند. به شکستهایش هم مثل موفقیتهایش افتخار کند. نتیجه ارزش نیست، احترام به اصول مهم است.
در تهاجم روزهای معلق آژیر میکشند واژههای به کسوف نشسته انتخاب آسمان هر کرانه تا بیکران دفاع به دفعات در تعلیق سطرهای جا افتاده نوشتن از یاد تو است تحریری از شب نشانه گرفته عُلقهی لحظه را
هنوز شال مهر شانه های پاییز را نپوشیده بود که ویروس مرگ ریه های کوه را نفس کشید سرفه های پی در پی گلوی معدن را خراشید خون از لبهای سفید و دود آلودِ سنگها میچکید مِه ریزِ درد ؛دفترم خیس شده بود که معلم فریاد کشید : بنویسید بابا/ نان نه آب نه بنویسید بابا جان داد