СУҲБАТ
Кўзим тушса қуруқ ўтин боғламига,
Хўрсиниб қарайман дунё боғларига.
Қачон кўрсам ёқавайрон кўйлакларни,
Соғинаман ҳаёт исли йўргакларни.
Кимдир йиғлаб ўтса нола-афғон билан,
Аллаларни эслагайман армон билан.
Милтилласа ногоҳ бир чўғ эски кулдан,
Хаёлимда чарсиллайди баланд гулхан.
Дарахтларнинг учса заъфарон барглари,
Куртаклари ёдга келар, куртаклари.
Ва ниҳоят, қачон кўрсам оқ сочларни,
Қўмсагайман қўнғироқ, сиёҳ сочларни.
Худди шундай, тарихи бор ҳар нарсанинг,
Ҳаётингда тасодифмас булар сенинг.
Энди ўзинг изоҳлаб кўр бу нафратни,
Муҳаббатни тушунгайсан, муҳаббатни.
✍️ Носиржон ЖЎРАЕВ
📖 ШAРҲ
