پول نیست که کالاها را سنجش پذیر می کند،درست برعکس!چون همهٔ کالاها به عنوان ارزش،کار انسانی شیئیت یافته و بنابراین در خود سنجش پذیر هستند،ارزش آنها به طور جمعی فقط در قالب یک کالای خاص سنجیده می شود و این کالا می تواند به مقیاس مشترک ارزش انها،یعنی به پول،تبدیل شود.پول به عنوان مقیاس ارزش،شکل پدیداری ضروریِ مقیاس ذاتی ارزش کالاهاست.یعنی زمان کار.
ارزش اضافی عبارت است از مقدار کار یا ارزشی که کارگر، اضافه بر مدت زمان لازم کار ؛ یعنی اضافه بر مدت زمانی که برای تولید ارزشی معادل ارزش فرد خویش لازم دارد،تولید کند. آن بخش از کار روزانه که برای تولیدارزش متبلور در فرد کارگر لازم است کار لازم نامیده می شود ومابقی کار اضافی و آن ارزشی در طی کار اضافه تولید می شود ارزش اضافی نامیده می شود.و از این جهت ضریب بهره کشی عبارت است از نسبت میان ارزش اضافی وسرمایه ای که برای پرداخت فرد به کار می رود