نان کار آزادی

🚩🚩🚩

ریحانه انصاری‌نژاد، فعال کارگری شریف و باسابقه که روز دوشنبه ۱۵ آبان ۱۴۰۲ برای تحمل حکم چهار سال حبس تعزیری صادر شده توسط قاضی دادگاه نظام سرمایه‌داری، ابوالقاسم صلواتی، به زندان اوین مراجعه کرده بود، در همان بدو ورود با ناسازگاری ‌و اعمال محدودیت مسئولان زندان مواجه شد؛ زندانبانان بسیاری از لوازم ضروری، لباس‌ها و پتویی که او همراه داشت را نپذیرفتند و آنها را به همراهان ریحانه پس دادند! مسئولان زندان اوین نه تنها از پذیرفتن وسایل و حتی پتوهای این کارگر زندانی سر باز زدند، بلکه از وظیفه‌ی ذاتی خودشان مبنی بر تحویل دادن پتوی تمیز، ملحفه و روبالشی به او نیز شانه خالی کردند و در نهایت دیگر زندانیان و همبندان ریحانه به او پتو و ملحفه دادند؛ گویا سیستم قضایی-امنیتی جز بازداشت و ارعاب و سرکوب، هیچ وظیفه‌ی دیگری برای خود قائل نیست و سازمان زندان‌ها بودجه‌ و امکانات خود را تنها صرف فشار و اخلال در آرامش و آسایش زندانیان می‌کند.
همچنین با گذشت حدود یک‌هفته از انتقال ریحانه انصاری‌‌نژاد به زندان اوین و با وجود تحویل درخواست کتبی برای اختصاص کارت تلفن، هنوز به او کارت تلفن نداده‌اند و ریحانه مجبور است از کارت تلفن دیگر زندانیان استفاده کند.
سیستم عریض و طویل قضایی و سازمان زندان‌ها وظیفه‌ دارند تا شرایط و ملزومات یک زندگی انسانی را برای زندانیان فراهم کنند و  برای این کار بودجه‌های کلانی نیز دریافت می‌کنند؛اکنون این پرسش باقی می‌ماند که با عدم اختصاص امکانات ابتدایی به زندانیان، بودجه‌های مربوطه کجا می‌رود!؟

ریحانه انصاری نژاد و تمام فعالان کارگری و اجتماعی در بند را آزاد کنید، جای این انسان‌های شریف و متعهد در زندان نیست.


کارگر زندانی، زندانی سیاسی، آزاد باید گردد

#ریحانه_انصاری_نژاد
#جنبش_کارگری
#زندان_اوین

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
@komite_h

https://t.me/komite_h/29750

🚩🚩🚩

دادگاه کارگران معدن آق‌دره فردا برگزار خواهد شد

اوایل مردادماه دو جوان بیست و چندساله از اهالی روستای آق‌دره وسطی در تکاب که به تازگی از سربازی برگشته بودند، برای درخواست کار به به محل معدن سنگ تراورتن که به تازگی در نزدیکی معدن طلای آق‌دره احداث شده مراجعه می‌کنند، اما در پاسخ با برخورد مسئولان معدن و ورود نیروی انتظامی مواجه می‌شوند. در ادامه جمعی از کارگران دو معدن طلا و سنگ آق‌دره و جمعی از اهالی نیز به پشتیبانی از آنان وارد عمل می‌شوند که این بار پاسخ تیراندازی نیروی انتظامی، زخمی شدن دو تن از اهالی و وقوع درگیری شدید میان اهالی و ماموران است. در نتیجه‌ی این تجمع ۳۲ تن دستگیر می‌شوند که اغلب آنان کارگران دو معدن طلا و سنگ آق‌دره هستند. گفته می‌شود تعدادی از آنان در نیمه شب و پس از خاتمه‌ی درگیری بازداشت شدند. آنان پس از بازداشت به زندان ارومیه منتقل شدند که طی هفته‌های اخیر ۲۶ تن از این کارگران با وثیقه‌ی ۶۰۰ میلیونی موقتا آزاد شدند اما همچنان ۶ تن از آنان در زندان به سر می‌برند. حالا خبر رسیده است که بناست فردا چهارم مهرماه دادگاه این کارگران با اتهاماتی نظیر «مشارکت در آدم ربایی، اجتماع و تبانی به قصد ارتکاب جرم علیه امنیت کشور، ممانعت از حق فعالیت معدن، اخلال در نظم و آسایش عمومی، ایجاد هیاهو، جنجال و درگیری و تمرد نسبت به ماموران حین انجام وظیفه از طریق حمله و مقاومت» در شعبه‌ی 102 دادگاه کیفری دو تکاب برگزار شود.

اما از یاد نبریم که دادگاه فردا، جزئی از مقاومت و سرکوب‌های دنباله‌دار در آق‌دره است. اهالی این منطقه که به واسطه‌ی فعالیت‌های معدنی امکان کشاورزی و دامداری را از دست رفته می‌بینند، برای بقا چاره‌ای جز کار در این معادن ندارند و مدیران و صاحب امتیازان معدن نیز با علم به این موضوع بیشترین بهره‌کشی و سرکوب‌ها را بر آنان اعمال می‌کنند. از یاد نبردیم که در خرداد ۱۳۹۵، تجمع صنفی کارگران معدن طلا و اهالی آق‌دره بالا در اعتراض به بی‌کاری، با شکایت کارفرما همراه شد و به اتهاماتی نظیر برهم زدن نظم عمومی حکم جریمه‌ی نقدی و شلاق برای آنان صادر شد که حکم برخی‌شان نیز به اجرا درآمد. حالا تعداد دیگری از کارگران و اهالی این منطقه، این بار با اتهاماتی سنگین‌تر زیر تیغ سرکوب هستند. این کارگران جز همسرنوشتانشان متحد دیگری ندارند. صدایشان باشیم. 
 
#آقدره
#معدن_آقدره
#تکاب
#آذربایجان
#اعتراضات_کارگران
#جنبش_کارگری
#مبارزات_صنفی
#اتحاد_ستمدیدگان

@sarkhatism
منبع: سرخط

#فقط_کف_خیابون_بدست_میاد_حقمون
#پیش_بسوی_ایجاد_تشکل_های_مستقل_کارگری
#درمان_رایگان_حق_مسلم_ماست
#آموزش_رایگان_حق_مسلم_ماست
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی

کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری
@komite_h

https://t.me/komite_h/27996

🚩🚩🚩🚩🚩

مسئله قومی در #جنبش_کارگری وجود ندارد. کارگران در روند کار آگاهانه می دانستند که دشمن شان تبعیضی است که سرمایه‌داری علیه آنان روا می‌دارد. مسئله قومی وسیله ایجاد تفرقه توسط سرمایه‌داری است. #آگاهی_طبقاتی باعث اتحاد کارگر و شکست نقشه‌های سرمایه‌داری می‌شود. اعتصاب چهل روزه کارگران ناشی از توهم و شعار و هیجان نبوده است، کارگران پیرو تفکر خاصی نیستند و علی‌رغم تمام مسائل قومی و عقیدتی، برای مبارزه علیه استثمار کنار هم می‌ایستند.

در مورد مسئله قومی، خیلی‌ها از این موضوع هراس دارند، ولی می‌بینیم در میان کارگران این مسائل مطرح نمی شود؛ ما با هراس از این موضوع و تأکید بر روی این موضوع ممکن است ناآگاهانه آن را وارد مسائل کارگری کنیم. وقتی می بینیم امروز در بین کارگران این مسائل مطرح نیست. باید توجه داشته باشیم که اگر کارگری امروز حقوق نگیرد، فرقی نمی‌کند این کارگر چه اسم و فامیلی دارد و از کجا آمده است.

با اینکه تبعیض‌های قومی در شرکت برای اختلاف انداختن میان کارگران بوده و هست، در اعتراضات اخیر، کارگران نشان دادند که این تبعیض‌ها هیچ جایگاهی ندارد؛ یعنی با اینکه تبعیض وجود دارد و مدیریتی ایجاد شده که این تبعیض‌ها را قائل می‌شود و در پی ایجاد اختلاف در بین کارگران است، اما فعالین کارگری در اتفاقات اخیر نشان دادند که این اقدامات هیچ تأثیری ندارد و ما نباید روی این مسائل تأکید کنیم که ناخواسته به آنها دامن زنیم.
#میثم_آل_مهدی
#گروه_ملی_اهواز

https://t.center/khamahangy

📣 پیام دریافتی👇

پرتوان باد اول ماه مه، #روز_جهانی_کارگران

فردا یازدهم اردیبهشت، زلزله ۱۵ ریشتری #جنبش_کارگری، جهان سرمایه‌داری را تکان خواهد داد.

« کارگر بازنشسته تامین اجتماعی»

https://t.center/khamahangy

🔴 برگی از تاریخ #جنبش_کارگری: اعتصاب و کشتار کارگران کارخانه #جهان_چیت کرج در اردیبهشت سال ۱۳۵۰

کارخانه جهان‌چیت کرج در سال ۱۳۱۷ شمسی ساخته شد و تولیدات آن شامل چیت، چلوار و متقال بود. بعد از وقایع شهریور ۱۳۲۰ ، این کارخانه محل اصلی تظاهرات کارگری بود و بارها به تعطیلی کشیده شده بود.

اردیبهشت سال ۵٠ اعتصاب بزرگی درکارخانه جهان چیت رخ داد. در آن زمان، مزد روزانه کارگران در ازاء ۸ ساعت کار، طبق معیارهای وزارت کار چیزی بین ده تا دوازده تومان بود. اما فاتح یزدی، صاحب کارخانه جهان چیت که یکی از مالکان و سرمایه‌داران بزرگ بود و در عین حال روابط نزدیکی با خاندان پهلوی داشت حتا نُرم‌های وزارت کار را هم رعایت نمی‌کرد و در ازاء ۱۲ ساعت کار، مبلغی بین ۵ تا ۷ تومان به کارگران می‌داد.

کارگران جهان چیت برای افزایش دستمزد، از روز ۶ اردیبهشت دست به اعتصاب زدند. سه روز اعتصاب و تجمع در محوطه کارخانه برای افزایش دستمزد، نتیجه‌ای نداد. نماینده اداره کار کرج به این کارخانه رفت و کارگران بر این تصور بودند که وی برای اجرای مقررات وزارت کار و حمایت از کارگران به آنجا رفته است. اما این نماینده دولت، کارگران را تهدید به اخراج کرد و از آنان خواست به اعتصاب پایان دهند. به دنبال آن فرمانده ژاندارمری کرج با چند ژاندارم وارد کارخانه شده و کارگران را تهدید کردند.

کارگران تصمیم گرفتند به سمت وزارت کار در تهران دست به راهپیمایی بزنند. پس از آن رئیس ساواک کرج نیز کارگران را تهدید کرد که "اگر از کارخانه بیرون بیائید هر چه دیدید از چشم خودتان دیده‌اید"! و کارگران در مقابل این تهدیدها جوابشان این بود که "اگر جلو آتش و گلوله برویم بهتر از این است که این زندگی را تحمل بکنیم"! به دنبال آن، دو هزار کارگر کارخانه جهان چیت به خیابان می‌ریزند و به سمت تهران دست به راه پیمائی می‌زنند. در میان راه و ساعت حدود ۵ بعد از ظهر، وقتی که کارگران به کاروانسرا سنگی رسیده بودند، ژاندارم‌های شاه صفوف کارگران را مورد یورش قرار می‌دهند و کارگران را به گلوله می‌بندند. در اثر این اقدام وحشیانۀ رژیم شاه، حداقل سه کارگر جهان چیت کشته و چندین نفر دیگر به سختی مصدوم می‌شوند.

https://t.center/khamahangy

🚩 برگی از تاریخ #جنبش_کارگری ( نوشته ای از #کارگر_زندانی_اسماعیل_بخشی به تاریخ مهر ماه ۹۷ )

🌀 هفت تپه و تحمیل انتخابات شورای اسلامی کار

🔻چرا نهادهای امنیتی و دولتی به همراه کارفرمای شرکت #نیشکر_هفت_تپه به یکباره بسیج شده اند تا انتخابات شورای اسلامی کار را در هفت تپه برگزار کنند؟

پس از بازگشایی مجدد #سندیکا در سال ۱۳۸۷ توسط کارگران هفت تپه که با تشخیص و اراده ی خودِ کارگران بود که باید جامعه کارگری تشکل آزاد و مستقل داشته باشد، مجمع عمومی تشکیل و هیئت رئیسه سندیکا با رای گیری انتخاب شد؛ حرکتی که منجر به احیای نیشکر هفت تپه در آن سال‌های ورشکستگی شرکت گردید. هرچند بلافاصه اعضای سربلند سندیکای هفت تپه با شدیدترین سرکوب ها مواجه شدند به زندان رفتند، اخراج شان کردند فقط و فقط به این دلیل که تشکل آزاد (سندیکا) نباشد.
اما مدال زرین تاسیس سندیکا برای همیشه ی تاریخ مبارزات کارگری ایران گردن آویز سندیکای هفت تپه، ماندگار خواهد ماند.

علاوه بر سرکوب اعضای سندیکا، آنروزها نیز نهادهای امنیتی و دولتی با جبر فراوان انتخابات شوراهای اسلامی کار را برگزار کردند و تلاش کردند این شورا را به جامعه کارگری هفت تپه تحمیل کنند، ولی هرگز جامعه کارگری هفت تپه، اعضای آن را نمایندگان واقعی خود ندانستند. چون هیچ دستاوردی جز تلاش برای شکستن اعتصابات به حق کارگری و خوشنود ساختن کارفرما در کارنامه شورای اسلامی کار در هفت تپه مشاهده نشده است.

امروز ده سال از آخرین انتخابات هفت تپه می‌گذرد. نسلی رفته و نسلی جدیدی آمده ست. موج نویی در مبارزات کارگری و مطالبه گری در هفت تپه آغاز شد، نسل جدید احساس کرد نیازمند نمایندگان شجاع کارگری است. نمایندگانی که آزاد و مستقل اند و فقط در اندیشه احقاق حقوق ضایع شده ی کارگران هستند.

بنابراین به همت و اراده ی جامعه کارگری، بالاخره بعداز ده سال انتخابات حقیقی و آزاد برگزار شد. نمایندگانی آزاد انتخاب شدند که در ابتدا نه کارفرما و نه نهادهای امنیتی تصورش را نمی کردند این نمایندگان چنین با صلابت و استوار عمل کنند که اگر حق کارگر داده نشود فراخوان اعتصاب سراسری صادر کنند و خود پرچمدار اعتراض باشند و اعتصاب را ۱۵ روز ادامه دهند و برای اولین بار کاری کردند که مسئولین دولت را وادار کردند برای حل مشکلات چهار جلسه شورای تأمین در سطح شهرستان و استان برگزار کنند.
چراکه مسئولین مشاهده کردند این بار کارگران هفت تپه نمایندگانی دارند که به حداقل ها راضی نمی شوند و آنقدر واژه نماینده آزاد به آنها جسارت و اعتماد بنفس داده است که به نشانه ی اعتراض جلسه ی شورای تأمین استان را در حضور استاندار و تمامی مدیران استان ترک می کنند و تا حداکثرِ مطالبات کارگران هفت تپه مصوب نشود هیچ توافقی را به امضا نمی رسانند.

از دل همین انتخابات آزاد و نمایندگان آزاد کارگری بود که در اعتصاب ۱۵ روزه ی مرداد ماه، به شعار و مطالبه ی بزرگ #شوراهای_مستقل_کارگری و مردمی رسیدیم؛ مطالبه ای که تن خیلی ها را لرزاند و از پس آن بود که نهادهای امنیتی و دولتی و همچنین کارفرما برای سرکوب و مقابله با چنین نمایندگانی دست در دست هم گذاشته و با موازی کاری انتخابات شورای اسلامی کار ( یادگار نحس دولت اصلاحات) را به جامعه کارگری تحمیل کنند.

🔹 این اتفاقات باعث شد تا پرسش هایی اساسی در ذهن من به عنوان نماینده کارگری که البته هر روز از ذهن کل جامعه ایران میگذرد تداعی شود و مصرانه خواستار شنیدن پاسخ شان هستم:

🔻یک - چگونه است که مدیران امنیتی و دولتی و کارفرما، که هیچ کدام کارگر نیستند برای جامعه ی کارگری هفت تپه، تعیین تکلیف می کنند؟

🔻دو - مگر شعار اصلی این نظام استقلال و آزادی نیست؟ پس چرا ما نه استقلال داریم نه آزادی؟ چرا این همه از استقلال و آزادی مردم هراس و وحشت دارید؟ اگر مردم استقلال و آزادی داشته باشند قدرت چه کسانی در معرض خطر خواهد افتاد که حتی در یک جامعه کوچک کارگری اجازه تشکیل تشکل مستقل و آزاد داده نمی شود؟

🔻سه - اگر واقعا شعار شما استقلال و آزادی ست، پس باید در هر کوی و برزن، شهر و روستا آزادانه «شوراهای مستقل کارگری و مردمی» و یا هر نهاد مدنی مستقل و آزاد تشکیل شود؛ آیا شعارهای تان دروغ بود؟

🔻چهار - چرا جامعه ی کارگری ایران نباید سهمی از قدرت داشته باشد؟

🔻پنج - چرا از آگاه شدن و اتحاد مردم برای احقاق حقوق خود می ترسید؟

منتظر پاسخ هستیم...

✍ #اسماعیل_بخشی
نماینده و فعال سندیکایی نیشکر هفت تپه ۶ مهر ۱۳۹۷

https://t.center/khamahangy

🚩 برگی از تاریخ #جنبش_کارگری ( نوشته ای از #کارگر_زندانی_اسماعیل_بخشی به تاریخ مهر ماه ۹۷ )

🌀 هفت تپه و تحمیل انتخابات شورای اسلامی کار

🔻چرا نهادهای امنیتی و دولتی به همراه کارفرمای شرکت #نیشکر_هفت_تپه به یکباره بسیج شده اند تا انتخابات شورای اسلامی کار را در هفت تپه برگزار کنند؟

پس از بازگشایی مجدد #سندیکا در سال ۱۳۸۷ توسط کارگران هفت تپه که با تشخیص و اراده ی خودِ کارگران بود که باید جامعه کارگری تشکل آزاد و مستقل داشته باشد، مجمع عمومی تشکیل و هیئت رئیسه سندیکا با رای گیری انتخاب شد؛ حرکتی که منجر به احیای نیشکر هفت تپه در آن سال‌های ورشکستگی شرکت گردید. هرچند بلافاصه اعضای سربلند سندیکای هفت تپه با شدیدترین سرکوب ها مواجه شدند به زندان رفتند، اخراج شان کردند فقط و فقط به این دلیل که تشکل آزاد (سندیکا) نباشد.
اما مدال زرین تاسیس سندیکا برای همیشه ی تاریخ مبارزات کارگری ایران گردن آویز سندیکای هفت تپه، ماندگار خواهد ماند.

علاوه بر سرکوب اعضای سندیکا، آنروزها نیز نهادهای امنیتی و دولتی با جبر فراوان انتخابات شوراهای اسلامی کار را برگزار کردند و تلاش کردند این شورا را به جامعه کارگری هفت تپه تحمیل کنند، ولی هرگز جامعه کارگری هفت تپه، اعضای آن را نمایندگان واقعی خود ندانستند. چون هیچ دستاوردی جز تلاش برای شکستن اعتصابات به حق کارگری و خوشنود ساختن کارفرما در کارنامه شورای اسلامی کار در هفت تپه مشاهده نشده است.

امروز ده سال از آخرین انتخابات هفت تپه می‌گذرد. نسلی رفته و نسلی جدیدی آمده ست. موج نویی در مبارزات کارگری و مطالبه گری در هفت تپه آغاز شد، نسل جدید احساس کرد نیازمند نمایندگان شجاع کارگری است. نمایندگانی که آزاد و مستقل اند و فقط در اندیشه احقاق حقوق ضایع شده ی کارگران هستند.

بنابراین به همت و اراده ی جامعه کارگری، بالاخره بعداز ده سال انتخابات حقیقی و آزاد برگزار شد. نمایندگانی آزاد انتخاب شدند که در ابتدا نه کارفرما و نه نهادهای امنیتی تصورش را نمی کردند این نمایندگان چنین با صلابت و استوار عمل کنند که اگر حق کارگر داده نشود فراخوان اعتصاب سراسری صادر کنند و خود پرچمدار اعتراض باشند و اعتصاب را ۱۵ روز ادامه دهند و برای اولین بار کاری کردند که مسئولین دولت را وادار کردند برای حل مشکلات چهار جلسه شورای تأمین در سطح شهرستان و استان برگزار کنند.
چراکه مسئولین مشاهده کردند این بار کارگران هفت تپه نمایندگانی دارند که به حداقل ها راضی نمی شوند و آنقدر واژه نماینده آزاد به آنها جسارت و اعتماد بنفس داده است که به نشانه ی اعتراض جلسه ی شورای تأمین استان را در حضور استاندار و تمامی مدیران استان ترک می کنند و تا حداکثرِ مطالبات کارگران هفت تپه مصوب نشود هیچ توافقی را به امضا نمی رسانند.

از دل همین انتخابات آزاد و نمایندگان آزاد کارگری بود که در اعتصاب ۱۵ روزه ی مرداد ماه، به شعار و مطالبه ی بزرگ #شوراهای_مستقل_کارگری و مردمی رسیدیم؛ مطالبه ای که تن خیلی ها را لرزاند و از پس آن بود که نهادهای امنیتی و دولتی و همچنین کارفرما برای سرکوب و مقابله با چنین نمایندگانی دست در دست هم گذاشته و با موازی کاری انتخابات شورای اسلامی کار ( یادگار نحس دولت اصلاحات) را به جامعه کارگری تحمیل کنند.

🔹 این اتفاقات باعث شد تا پرسش هایی اساسی در ذهن من به عنوان نماینده کارگری که البته هر روز از ذهن کل جامعه ایران میگذرد تداعی شود و مصرانه خواستار شنیدن پاسخ شان هستم:

🔻یک - چگونه است که مدیران امنیتی و دولتی و کارفرما، که هیچ کدام کارگر نیستند برای جامعه ی کارگری هفت تپه، تعیین تکلیف می کنند؟

🔻دو - مگر شعار اصلی این نظام استقلال و آزادی نیست؟ پس چرا ما نه استقلال داریم نه آزادی؟ چرا این همه از استقلال و آزادی مردم هراس و وحشت دارید؟ اگر مردم استقلال و آزادی داشته باشند قدرت چه کسانی در معرض خطر خواهد افتاد که حتی در یک جامعه کوچک کارگری اجازه تشکیل تشکل مستقل و آزاد داده نمی شود؟

🔻سه - اگر واقعا شعار شما استقلال و آزادی ست، پس باید در هر کوی و برزن، شهر و روستا آزادانه «شوراهای مستقل کارگری و مردمی» و یا هر نهاد مدنی مستقل و آزاد تشکیل شود؛ آیا شعارهای تان دروغ بود؟

🔻چهار - چرا جامعه ی کارگری ایران نباید سهمی از قدرت داشته باشد؟

🔻پنج - چرا از آگاه شدن و اتحاد مردم برای احقاق حقوق خود می ترسید؟

منتظر پاسخ هستیم...

✍ #اسماعیل_بخشی
نماینده و فعال سندیکایی نیشکر هفت تپه ۶ مهر ۱۳۹۷

https://t.center/khamahangy

برگی از تاریخ #جنبش_کارگری:نبرد57 روزۀ کارگران کارخانۀ نساجی کردستان - کمیته هماهنگی

روز شنبه 2/7/84 خبر اعتصاب کارگران کارخانجات نساجی کردستان در اعتراض به اخراج تعدادی از همکاران....


@khamahangy

بیانیه پایان سال کارگران #گروه_ملی_فولاد_اهواز ، روایت دردها و رنج های یکساله ی کارگران فولاد

بسم الله الرحمن الرحیم

دو سال پیش همین روزها بود که برای اولین بار یاد گرفتیم که تا وقتی صدای مان را از کارخانه به بیرون و خیابان نکشانیم شنیده نمی‌شویم. و پارسال همین روزها بود که برای دستمزدها و عیدی و در آوردن شرکت از چنگ موسوی، آواره‌ی استانداری و نماز جمعه و خیابان بودیم.

حالا هم تا چند روز دیگر درحالی سال جدید می آید که این آخرین ساعات سال را هم کارگر گروه ملی فولاد با استیصال باید ببیند پس از کم و زیاد کردن کوه قرض و خرج، چیزی به لباس و عیدانه‌ی فرزندش میماسد یا که نه.

تا چند روز دیگر درحالی بهار می آید که بعضی از همکاران مان مثل #میثم_آل_مهدی ؛ بیکار و بی و پول و بیمار و آواره هنوز زخم زمستان را بر تن دارد. کمی آنسوتر برادرمان #اسماعیل_بخشی‌ کنج زندان افتاده تا بخاطر حق خواهی برای کارگران توبه کند.

اما سال ۹۷ با تمام افت و خیزهایش، با تمام تلخی‌ها و هزینه‌هایش سالی بود پرفراز که مبارزه‌ی کارگر فولاد را به اوج رساند. آبان و آذر نقطه‌ی درخشانی بود که برای همیشه در حافظه‌ی ما و جنبش کارگری ثبت شد، وقتی نه فقط اهواز که کارگران سراسر کشور پشت مان ایستادند و هم صدای مان شدند. و این یعنی کارگر فولاد بعد از این دیگر به عقب بر نمی‌گردد.

در مسیر سال ۹۷ دستاوردهای درخشانی کسب کردیم:
موسوی قلدر را بیرون انداختیم، مجامع عمومی کارگری را برپا کردیم، مدیران مافیایی را افشا و بیرون کردیم، سهام اکسین را از زیر چوب حراج درآوردیم، پرداخت حقوق‌ها را به روز کردیم، جلوی دست‌اندازی‌ به حق بیمه‌های اجتماعی و تکمیلی‌ را گرفتیم، به ضرب اعتراض مان مواد اولیه را رساندیم، چرخ سه کارخانه را روشن نگه داشتیم و کارخانه را در یک کلام نجات دادیم.

این همه به بهای فشارهای گزاف امنیتی، اخراج و محرومیت میثم آل مهدی‌ها از شغل و حقوقشان و تیغ تیز پرونده‌سازی‌های امنیتی بر سر بیش از صد نفر از کارگران گروه ملی فولاد بود.

هرچند تولید گروه ملی هنوز فاصله زیادی با ظرفیت واقعی‌اش دارد، درب دو کارخانه تخته است و تجهیزات هنوز فرسوده‌اند و بدن های کارگر فولاد بخاطر سختی کار مستهلک است و زخم‌هاشان هنوز باز، اما مسیر مبارزه در سال ۹۷ نشان داد که با قدرت اتحادمان توانستیم و کردیم.

هیچ سطحی از تهدید، ارعاب، زندان و اخراج، نفاق و ناامیدی نمی‌تواند این پیام اصلی سال ۹۷ را از حافظه‌مان پاک کند. به همین خاطر مانند شیر از این دستاوردها پاسبانی خواهیم کرد و برای پیگیری مطالبات بعدی هم حاضریم و عقب نخواهیم نشست.

کارگر گروه ملی فولاد در عین حال در سال ۹۷ چیزی را دید که هرگز او را به عقب بر نمی‌گرداند: او قدرت #اتحاد_و_همبستگی کارگران از شوش و اراک و قزوین تا #اهواز را با خودش دید. فریاد همبستگی کارگران و معلمان و بازنشستگان و دانشجویانی که زیر مشکلات معیشتی کمرشان خم شده را با خود شنید و در این مسیر حامیان و دشمنان واقعی‌اش را شناخت. شناخت که اعتراضش از دیگر کارگرانی که از خصوصی‌سازی می نالند جدا نیست، از معلمی که اعتصاب می‌کند و از فعال کارگری که برای حداقل دستمزد جلوی مجلس تجمع می‌کند و دستگیر می‌شود، جدا نیست. شناخت که اینها نماهایی از #یک_مبارزه، #یک_طبقه و برای یک معیشت است. به همین خاطر هم هست که کارگران، معلمان، رانندگان و فعالان کارگری در بند به همان اندازه برای ما اعتراض می‌کنند که خودمان برای خودمان. به هر سنگری که در #جنبش_کارگری حمله شود، به کل ما حمله شده. تعرض به اسماعیل بخشی، محمد حبیبی ،جعفر عظیم زاده و دیگر فعالان صنفی دربند همانقدر محکوم است که تعرض به خود ما. بنابراین در این آخرین لحظات سال ۹۷ سعی کنیم پشتِ همانانی بایستیم که پشتمان ایستادند!

پیگیر وضع‌ میثم آل مهدی و خانواده‌ اش در این عید باشیم و با هر امکان حمایت شان کنیم تا بدانند تنها نیستند. و در نهایت صدای کارگران و معلمان دربندی باشیم که صدای مان شدند.

پیام سال ۹۷ هم در همین یک کلام بود و بس: #با_اتحاد_پیروز_می_شویم، با افتراق شکست می‌خوریم!

و من یتوکل علی الله فهو حسبه

https://t.center/khamahangy

🚩🚩🚩

فیلمی از دور قبلی اعتراضات سراسری معلمان در ایران _ آذربایجان.

ویدئوی حمایت معلمان مبارز در #آذربایجان از #جنبش_کارگری با مطالبه مشترک #نان_کار_آزادی.

#نان_کار_آزادی_حق_مسلم_ماست.


نان کار آزادی
@NK_Azadi

🚩🚩🚩

ادامه 👇 👇 👇 👇 👇


۳- به نظر ما اساس راه حل کارگران کردستان برای رفع ستم از مردم کرد، همانا ایجاد زمینه ‏های همبستگی و اتحاد با جنبش طبقه کارگر ایران و همه جنبش‏های اجتماعی است که در عمل، اهداف خود را در همسویی با جنبش این طبقه و حمایت از آن، دنبال می کنند. مطلوب‏ترین شرایط برای #رفع_ستم_ملی وقتی حاصل می شود که #توده_های_مردم_کارگر_در_ایران، بتوانند مستقل از جنسیت، نژاد، قومیت، اعتقادات مذهبی و تنوع فرهنگی، در جامعه ای برخوردار از وسیع ترین آزادی های مدنی و سیاسی، در کنار یکدیگر، زندگی کنند. روشن است که #تحقق چنین اهداف و چشم اندازهایی در ارتباط با #رفع_ستم_ملی، بدون تکیه بر جنبش اصیل و انقلابی #طبقه_کارگر و #جنبش های اجتماعی ای که گرد این جنبش ( #جنبش_کارگری ) حلقه زده باشند و همچنین تغییرات بزرگی در ساختارهای سیاسی و سپس اقتصادی در کشور #ممکن_نخواهد_شد. پیشروی بسوی چنین اهداف و چشم اندازهایی، نه فقط بیشترین منافع را برای توده های عظیم مردم کرد تامین خواهد کرد، بلکه هزار بار اصولی تر و واقع بینانه تر از دل بستن به همسویی و همراهی با مقاصد فریب کارانه و بورژوایی قدرت‏های امپریالیستی و نقشه‏ ها و مقاصد شوم دولت‏های ارتجاعی منطقه خواهد بود، که حتی در صورت تحقق احتمالی نیز، با تحکیم موقعیت فرودست زحمتکشان و بخش‏های تحت ستم و استثمار جامعه ‏ی کرد همراه خواهد بود.
ما برای #رفع_ستم_ملی نیز #چاره_ای_جز_این_نداریم که به #نیروی_طبقه‏_کارگر و #متحدان_طبقاتی آن #تکیه_کنیم و دست #همکاری و #همیاری به سوی #کارگران_سایر_نقاط_کشور بلند نماییم. سال هاست که کارگران در کردستان این افتخار را داشته اند که همپای دیگر کارگران خود در سایر نقاط ایران در صفوف اول اعتراض و مبارزه کارگران حضور داشته باشند.اکنون بیش از ده سال است که، به اقرار دوست و دشمن، تکاپو و ابتکارات کارگران کردستان، فعال ترین و امیدبخش ترین نیروی اجتماعی در جامعه کردستان بوده است. در مقطع حساس حاضر نیز کارگران کردستان عزم راسخ دارند تا همپای آگاه ترین بخش کارگران ایران ضروریات این دوره را دریابند و به نوبه خود در طرح راه حل هایی برای معضلات عمومی جامعه ایفای نقش کنند. کارگران و فعالان کارگری در کردستان ایران، به عنوان بخشی از جریان سیال و خروشان جنبش سراسری طبقه‏ ی کارگر، به وحدت طبقاتی و همبستگی عمیق تر این طبقه می اندیشند و در صددند تا برای رفع این شکل از ستمگری ملی، به جای توجه به نیروهای ناسیونالیست و البته مرتجع کرد، به این طبقه و جنبش اصیل و انقلابی آن #تکیه_نمایند.

برقرار باد اتحاد طبقاتی کارگران برای رفع هرگونه ستم و استثمار طبقاتی و ملی

امضای کارگران در کردستان :
محمد عبدی پور – محمد رضا زاده – ایرج محمدی – عمر مینایی – لقمان سلیمانی –عیسی ابراهیم زاده – فتاح سلیمانی- رحمان ابراهیم زاده – رحمان تنها – جهانگیر محمود ویسی – جلیل شریفیان – عمر شاکری- فایق صابری.

امضای حمایتی : علی نجاتی عضو هیئت مدیره سندیکای نیشکر هفت تپه


#######################


#توضیح : 👇👇👇

۱ _ تاریخ احتمالی صدور این بیانیه به احتمال زیاد، سال ۱۳۹۲ ( در بیانیه نوشته شده: 👈 نزدیک به گذشت 35 سال از انقلاب ) می باشد.

۲ _ تمام نقاط #آبی شده و #تاکیدها، از کانال نان کار آزادی می باشد.

_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_

فقط، #راه_حل_کارگری_رفع_ستم_ملی، #جوابگوی خواست برحق همه ملیت های ساکن ایران می باشد.

#نه_به_ستم_ملی
باشعار
#نان_کار_آزادی

#برای_رفع_ستم_ملی
#زنده_باد_شعار
#نان_کار_آزادی

_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_

نان کار آزادی

https://t.me/joinchat/AAAAAEPkAIX_YOpyxrIvLQ

🚩🚩🚩

ادامه 👇👇👇👇👇

۱ ـ مبارزه علیه ستم ملی و تبعیض میان ملت‏های مختلف – حتی در عصر امپریالیسم و سرمایه داری متمرکز و انحصاری ــ همچنان بخشی از مبارزات رهایی بخش طبقه ‏ی کارگر و توده های مردم استثمار شده و تحت ستم بوده و هیچ درجه‏ ای از جهانی شدن سرمایه و درهم شکستن مرزهای ملی از سوی سرمایه‏ ی انحصاری و امپریالیستی، مبارزه برای رفع ستم ملی را بلاوجه نکرده و این مبارزه را در کنار جنبش‏های ناسیونالیستی و ارتجاعی قرار نخواهد داد. لذا هر میزان سکوت و سکون در برخورد با #ستم_ملی از سوی #کارگران و #فعالان_کارگری و همچنین #فعالان دیگر جنبش های #اجتماعی_و_دموکراتیک، ناگزیر به #جریان_های_قومی_ملی_و_ارتجاعی مجال عرض اندام خواهد داد و آن نیروها را برای به انحراف کشاندن این بخش از مبارزه و سوء استفاده از آن، بی پروا تر خواهد کرد. #سکوت و #انفعال #جنبش_کارگری در واقع فرصت مناسبی را به بورژوازی ستمگر داخلی خواهد داد تا در کنار جریانات قومی و ناسیونالیستی، به استثمار شدیدتر و بیرحمانه تر کارگران بپردازند.
بنابراین، با وجود انواع تضادهای فرعی و حاشیه ای، تضاد اصلی جامعه، کماکان تضاد میان کار و سرمایه بوده و تا زمان بر افتادن شیوه‏ی تولید سرمایه داری، همچنان خواهد بود. در واقع به همین دلیل است که جنبش کارگری، نیروی اصلی و تعیین کننده ‏ی همه‏ ی جنبش‏های اجتماعی، برابری طلبانه و دموکراتیک خواهد بود. جنبش کارگری در حقیقت به اعتبار بهره مندی از این موقعیت یگانه و به عنوان طرف اصلی تمامی مناقشات در جوامع سرمایه داری، خود را موظف می داند که در همه ی اموری که به زندگی اجتماعی کارگران و توده های محروم و زحمتکش جامعه مربوط می‏شود دخالت کند. #رفع_ستم_ملی ـ همانگونه که اشاره شد ـ یکی از این امور و مسائل است و مبارزه برای رفع آن نیز یکی از خواسته ‏ها و مطالبات دمکراتیک کارگران است که طبقه کارگر با توسل به اشکال و شیوه‏ های طبقاتی مورد نظر خود برای رفع آن تلاش و مبارزه می‏کند.
۲ ـ به باور ما، راهکارهای بورژوا امپریالیستی و سرمایه دارانه برای حل مسئله‏ ی ملی در #کردستان_عراق، که از جمله به حاکمیت دولت اقلیم کردستان در این کشور انجامیده است،در عمل، به حد کافی امتحان خود را پس داده و #هیچ دست آوردی #جز_فقر_و_فلاکت برای #کارگران و #مردم_تحت_ستم_و_استثمار این منطقه نداشته است. همانگونه که تجربه‏ ی مبارزه ی مسلحانه‏ ی جدا از یک جنبش فراگیر اجتماعی به رهبری طبقه ‏ی کارگر، در این کشور، به #بن_بست رسیده است.
توده ‏های مردم در کردستان عراق چندین دهه برای #رفع_ستم_ملی و #تعیین_حق_سرنوشت خود جنگیده اند. اما دقیقاً به این دلیل که #هژمونی_طبقه_کارگر و #مردم_تحت_ستم_و_استثمار_جامعه بر این #جنبش و #مبارزات_مردم آن منطقه اِعمال نشده است،دولت اقلیم کردستان، به عنوان دولتی #بورژوا_و_ارتجاعی، خود را از طریق یک جنگ ضد انسانی و امپریالیستی و لابی گری با این دولت های متجاوز، بر جنبش رفع ستم ملی کرد تحمیل نموده و آن را عملاً به نفع خود و علیه طبقه کارگر و توده‏ های مردم ستمدیده‏ ی این سامان،ذمصادره کرده است. دولت بورژوا و تا مغز استخوان وابسته و ارتجاعی اقلیم کردستان عراق، در واقع هیچ بخشی از مردم کارگر و زحمتکش کرد را #نمایندگی_نمی‏کند. این دولت از بدو شکل گیری، با وجود درآمدهای سرشار، فقط به فربه تر شدن بورژوازی کرد و طبقات دارا در این کشور خدمت کرده و هیچ اقدام عملی در راستای بهبود زندگی مردم کارگر و زحمت کشان #انجام_نداده است. ما کارگران در پیوند با هم طبقه ‏ای های کارگر خود در کردستان عراق و البته #هر_کجای_دیگر_دنیا، فقط و فقط از منافع طبقه ی کارگر و توده های مردم تحت ستم دفاع می کنیم و از همین زاویه و بنا به این رویکرد، هرگونه همسویی و همکاری با دولت اقلیم کردستان عراق را در راستای منافع کارگران و زحمتکشان این منطقه #نمیدانیم.

ادامه در صفحه بعد 👇 👇 👇 👇 👇


نان کار آزادی

https://t.me/joinchat/AAAAAEPkAIX_YOpyxrIvLQ

1️⃣
🔴 هشداری به #جنبش_کارگری!
🔹توطئه پروژه تشکل سازی فرمایشی و وابسته به سرمایه و دولت

✍️ کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری

بحران اقتصادی موجود که روز به روز گسترده تر و عمیق تر می شود، آشکارا دولت حامی سرمایه و نهادها و ارگان های وابسته به آن را نگران و "دلواپس" این رشد و گسترش نموده و به تکاپو واداشته است. سرمایه و دولت های حامی آن که طی سال های متمادی حاکمیت سرمایه و فشار و سرکوب جنبش اصیل و مستقل کارگری نتوانستند آن را متوقف کنند و به خاموشی بکشانند، درصددبرآمده اند تا با ایجاد تشکل دست ساز و وابسته، حتی المقدور آن را به بیراهه کشانده و از پیگیری خواست ها و مطالبات کارگران دور نمایند.

در این میان معدود تشکل های مستقل کارگری درایران که به قیمت بسیار گران و با پرداخت هزینه های سنگینی از جانب خود کارگران ایجاد شده اند، می توانند نقش بزرگی را در دفاع از منافع این طبقه ( طبقه ی کارگر ) و تمامی اقشار مردم به جان آمده و تحت ستم جامعه ایفا نمایند. حضور، استقامت و پافشاری این تشکل ها برای پیگیری و تحقق مطالبات برحق شان در طول این سال ها، نشان از آن دارد که سرکوب و تهدید و ارعاب و دستگیری و زندان نتوانسته نتیجه مورد نظر را برای صاحبان و حامیان سرمایه رقم بزند و شرایط دلخواه و به اصطلاح "قبرستانی" را در راستای ارزان سازی بیش از پیش نیروی کار و بهره کشی هرچه بیش تر و وحشیانه تر سرمایه از این نیرو مهیا نماید. بنابراین با ترفند های جدیدی در صدد برآمده اند تا اقدام به ایجاد تشکل های فرمایشی و دست ساز در صورت امکان، کنترل جنبش کارگری را در این برهه حساس از تاریخ کشور را در دست بگیرند.

تلاش نهادهای دولتی و امنیتی در هفته های اخیر برای به وجود آوردن سندیکای دست ساز و تقلبی در شرکت واحد، تنها نمونه ای از این تلاش هاست. قابل توجه این که چنین پروسه برنامه ریزی شده و ضدکارگری ای ــ که بدون تردید برای ایجاد اغتشاش و دودستگی در سندیکای مستقل کارگران این شرکت، از جانب دولت و وزارت کار آن و همچنین نیروهای اطلاعاتی و امنیتی، تا آنجا پیش رفته است که دست به جعل نام و آرم سندیکا زده و اقدام به ایجاد کانال تلگرامی موازی و جعلی نیز نموده اند.

سندیکای شرکت واحد البته طی صدور بیانیه ای، به درستی این اقدام ریاکارانه را افشا نموده و در مورد این توطئه ی نخ نما و تفرقه افکنانه در جنبش کارگری هشدار داده است.

ادامه در 👇👇2️⃣

@khamahangy

1️⃣
🔴 هشداری به #جنبش_کارگری!
🔹توطئه پروژه تشکل سازی فرمایشی و وابسته به سرمایه و دولت

✍️ کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری

بحران اقتصادی موجود که روز به روز گسترده تر و عمیق تر می شود، آشکارا دولت حامی سرمایه و نهادها و ارگان های وابسته به آن را نگران و "دلواپس" این رشد و گسترش نموده و به تکاپو واداشته است. سرمایه و دولت های حامی آن که طی سال های متمادی حاکمیت سرمایه و فشار و سرکوب جنبش اصیل و مستقل کارگری نتوانستند آن را متوقف کنند و به خاموشی بکشانند، درصددبرآمده اند تا با ایجاد تشکل دست ساز و وابسته، حتی المقدور آن را به بیراهه کشانده و از پیگیری خواست ها و مطالبات کارگران دور نمایند.

در این میان معدود تشکل های مستقل کارگری درایران که به قیمت بسیار گران و با پرداخت هزینه های سنگینی از جانب خود کارگران ایجاد شده اند، می توانند نقش بزرگی را در دفاع از منافع این طبقه ( طبقه ی کارگر ) و تمامی اقشار مردم به جان آمده و تحت ستم جامعه ایفا نمایند. حضور، استقامت و پافشاری این تشکل ها برای پیگیری و تحقق مطالبات برحق شان در طول این سال ها، نشان از آن دارد که سرکوب و تهدید و ارعاب و دستگیری و زندان نتوانسته نتیجه مورد نظر را برای صاحبان و حامیان سرمایه رقم بزند و شرایط دلخواه و به اصطلاح "قبرستانی" را در راستای ارزان سازی بیش از پیش نیروی کار و بهره کشی هرچه بیش تر و وحشیانه تر سرمایه از این نیرو مهیا نماید. بنابراین با ترفند های جدیدی در صدد برآمده اند تا اقدام به ایجاد تشکل های فرمایشی و دست ساز در صورت امکان، کنترل جنبش کارگری را در این برهه حساس از تاریخ کشور را در دست بگیرند.

تلاش نهادهای دولتی و امنیتی در هفته های اخیر برای به وجود آوردن سندیکای دست ساز و تقلبی در شرکت واحد، تنها نمونه ای از این تلاش هاست. قابل توجه این که چنین پروسه برنامه ریزی شده و ضدکارگری ای ــ که بدون تردید برای ایجاد اغتشاش و دودستگی در سندیکای مستقل کارگران این شرکت، از جانب دولت و وزارت کار آن و همچنین نیروهای اطلاعاتی و امنیتی، تا آنجا پیش رفته است که دست به جعل نام و آرم سندیکا زده و اقدام به ایجاد کانال تلگرامی موازی و جعلی نیز نموده اند.

سندیکای شرکت واحد البته طی صدور بیانیه ای، به درستی این اقدام ریاکارانه را افشا نموده و در مورد این توطئه ی نخ نما و تفرقه افکنانه در جنبش کارگری هشدار داده است.

ادامه در 👇👇2️⃣

@khamahangy

1️⃣
🔴 هشداری به #جنبش_کارگری!
🔹توطئه پروژه تشکل سازی فرمایشی و وابسته به سرمایه و دولت

✍️ کمیته هماهنگی برای کمک به ایجاد تشکل های کارگری

بحران اقتصادی موجود که روز به روز گسترده تر و عمیق تر می شود، آشکارا دولت حامی سرمایه و نهادها و ارگان های وابسته به آن را نگران و "دلواپس" این رشد و گسترش نموده و به تکاپو واداشته است. سرمایه و دولت های حامی آن که طی سال های متمادی حاکمیت سرمایه و فشار و سرکوب جنبش اصیل و مستقل کارگری نتوانستند آن را متوقف کنند و به خاموشی بکشانند، درصددبرآمده اند تا با ایجاد تشکل دست ساز و وابسته، حتی المقدور آن را به بیراهه کشانده و از پیگیری خواست ها و مطالبات کارگران دور نمایند.

در این میان معدود تشکل های مستقل کارگری درایران که به قیمت بسیار گران و با پرداخت هزینه های سنگینی از جانب خود کارگران ایجاد شده اند، می توانند نقش بزرگی را در دفاع از منافع این طبقه ( طبقه ی کارگر ) و تمامی اقشار مردم به جان آمده و تحت ستم جامعه ایفا نمایند. حضور، استقامت و پافشاری این تشکل ها برای پیگیری و تحقق مطالبات برحق شان در طول این سال ها، نشان از آن دارد که سرکوب و تهدید و ارعاب و دستگیری و زندان نتوانسته نتیجه مورد نظر را برای صاحبان و حامیان سرمایه رقم بزند و شرایط دلخواه و به اصطلاح "قبرستانی" را در راستای ارزان سازی بیش از پیش نیروی کار و بهره کشی هرچه بیش تر و وحشیانه تر سرمایه از این نیرو مهیا نماید. بنابراین با ترفند های جدیدی در صدد برآمده اند تا اقدام به ایجاد تشکل های فرمایشی و دست ساز در صورت امکان، کنترل جنبش کارگری را در این برهه حساس از تاریخ کشور را در دست بگیرند.

تلاش نهادهای دولتی و امنیتی در هفته های اخیر برای به وجود آوردن سندیکای دست ساز و تقلبی در شرکت واحد، تنها نمونه ای از این تلاش هاست. قابل توجه این که چنین پروسه برنامه ریزی شده و ضدکارگری ای ــ که بدون تردید برای ایجاد اغتشاش و دودستگی در سندیکای مستقل کارگران این شرکت، از جانب دولت و وزارت کار آن و همچنین نیروهای اطلاعاتی و امنیتی، تا آنجا پیش رفته است که دست به جعل نام و آرم سندیکا زده و اقدام به ایجاد کانال تلگرامی موازی و جعلی نیز نموده اند.

سندیکای شرکت واحد البته طی صدور بیانیه ای، به درستی این اقدام ریاکارانه را افشا نموده و در مورد این توطئه ی نخ نما و تفرقه افکنانه در جنبش کارگری هشدار داده است.

ادامه در 👇👇2️⃣

@khamahangy

🚩🚩🚩

ادامه 👇 👇 👇 👇 👇


۳- به نظر ما اساس راه حل کارگران کردستان برای رفع ستم از مردم کرد، همانا ایجاد زمینه ‏های همبستگی و اتحاد با جنبش طبقه کارگر ایران و همه جنبش‏های اجتماعی است که در عمل، اهداف خود را در همسویی با جنبش این طبقه و حمایت از آن، دنبال می کنند. مطلوب‏ترین شرایط برای #رفع_ستم_ملی وقتی حاصل می شود که #توده_های_مردم_کارگر_در_ایران، بتوانند مستقل از جنسیت، نژاد، قومیت، اعتقادات مذهبی و تنوع فرهنگی، در جامعه ای برخوردار از وسیع ترین آزادی های مدنی و سیاسی، در کنار یکدیگر، زندگی کنند. روشن است که #تحقق چنین اهداف و چشم اندازهایی در ارتباط با #رفع_ستم_ملی، بدون تکیه بر جنبش اصیل و انقلابی #طبقه_کارگر و #جنبش های اجتماعی ای که گرد این جنبش ( #جنبش_کارگری ) حلقه زده باشند و همچنین تغییرات بزرگی در ساختارهای سیاسی و سپس اقتصادی در کشور #ممکن_نخواهد_شد. پیشروی بسوی چنین اهداف و چشم اندازهایی، نه فقط بیشترین منافع را برای توده های عظیم مردم کرد تامین خواهد کرد، بلکه هزار بار اصولی تر و واقع بینانه تر از دل بستن به همسویی و همراهی با مقاصد فریب کارانه و بورژوایی قدرت‏های امپریالیستی و نقشه‏ ها و مقاصد شوم دولت‏های ارتجاعی منطقه خواهد بود، که حتی در صورت تحقق احتمالی نیز، با تحکیم موقعیت فرودست زحمتکشان و بخش‏های تحت ستم و استثمار جامعه ‏ی کرد همراه خواهد بود.
ما برای #رفع_ستم_ملی نیز #چاره_ای_جز_این_نداریم که به #نیروی_طبقه‏_کارگر و #متحدان_طبقاتی آن #تکیه_کنیم و دست #همکاری و #همیاری به سوی #کارگران_سایر_نقاط_کشور بلند نماییم. سال هاست که کارگران در کردستان این افتخار را داشته اند که همپای دیگر کارگران خود در سایر نقاط ایران در صفوف اول اعتراض و مبارزه کارگران حضور داشته باشند.اکنون بیش از ده سال است که، به اقرار دوست و دشمن، تکاپو و ابتکارات کارگران کردستان، فعال ترین و امیدبخش ترین نیروی اجتماعی در جامعه کردستان بوده است. در مقطع حساس حاضر نیز کارگران کردستان عزم راسخ دارند تا همپای آگاه ترین بخش کارگران ایران ضروریات این دوره را دریابند و به نوبه خود در طرح راه حل هایی برای معضلات عمومی جامعه ایفای نقش کنند. کارگران و فعالان کارگری در کردستان ایران، به عنوان بخشی از جریان سیال و خروشان جنبش سراسری طبقه‏ ی کارگر، به وحدت طبقاتی و همبستگی عمیق تر این طبقه می اندیشند و در صددند تا برای رفع این شکل از ستمگری ملی، به جای توجه به نیروهای ناسیونالیست و البته مرتجع کرد، به این طبقه و جنبش اصیل و انقلابی آن #تکیه_نمایند.

برقرار باد اتحاد طبقاتی کارگران برای رفع هرگونه ستم و استثمار طبقاتی و ملی

امضای کارگران در کردستان :
محمد عبدی پور – محمد رضا زاده – ایرج محمدی – عمر مینایی – لقمان سلیمانی –عیسی ابراهیم زاده – فتاح سلیمانی- رحمان ابراهیم زاده – رحمان تنها – جهانگیر محمود ویسی – جلیل شریفیان – عمر شاکری- فایق صابری.

امضای حمایتی : علی نجاتی عضو هیئت مدیره سندیکای نیشکر هفت تپه


#######################


#توضیح :

۱ _ تاریخ احتمالی صدور این بیانیه به احتمال زیاد، سال ۱۳۹۲ ( در بیانیه نوشته شده: 👈 نزدیک به گذشت 35 سال از انقلاب ) می باشد.

۲ _ تمام نقاط #آبی شده و #تاکیدها، از کانال نان کار آزادی می باشد.


کانال:👇👇👇

نان کار آزادی

https://t.me/joinchat/AAAAAEPkAIXUGfix82mkZA

🚩🚩🚩

ادامه 👇👇👇👇👇

۱ ـ مبارزه علیه ستم ملی و تبعیض میان ملت‏های مختلف – حتی در عصر امپریالیسم و سرمایه داری متمرکز و انحصاری ــ همچنان بخشی از مبارزات رهایی بخش طبقه ‏ی کارگر و توده های مردم استثمار شده و تحت ستم بوده و هیچ درجه‏ ای از جهانی شدن سرمایه و درهم شکستن مرزهای ملی از سوی سرمایه‏ ی انحصاری و امپریالیستی، مبارزه برای رفع ستم ملی را بلاوجه نکرده و این مبارزه را در کنار جنبش‏های ناسیونالیستی و ارتجاعی قرار نخواهد داد. لذا هر میزان سکوت و سکون در برخورد با #ستم_ملی از سوی #کارگران و #فعالان_کارگری و همچنین #فعالان دیگر جنبش های #اجتماعی_و_دموکراتیک، ناگزیر به #جریان_های_قومی_ملی_و_ارتجاعی مجال عرض اندام خواهد داد و آن نیروها را برای به انحراف کشاندن این بخش از مبارزه و سوء استفاده از آن، بی پروا تر خواهد کرد. #سکوت و #انفعال #جنبش_کارگری در واقع فرصت مناسبی را به بورژوازی ستمگر داخلی خواهد داد تا در کنار جریانات قومی و ناسیونالیستی، به استثمار شدیدتر و بیرحمانه تر کارگران بپردازند.
بنابراین، با وجود انواع تضادهای فرعی و حاشیه ای، تضاد اصلی جامعه، کماکان تضاد میان کار و سرمایه بوده و تا زمان بر افتادن شیوه‏ی تولید سرمایه داری، همچنان خواهد بود. در واقع به همین دلیل است که جنبش کارگری، نیروی اصلی و تعیین کننده ‏ی همه‏ ی جنبش‏های اجتماعی، برابری طلبانه و دموکراتیک خواهد بود. جنبش کارگری در حقیقت به اعتبار بهره مندی از این موقعیت یگانه و به عنوان طرف اصلی تمامی مناقشات در جوامع سرمایه داری، خود را موظف می داند که در همه ی اموری که به زندگی اجتماعی کارگران و توده های محروم و زحمتکش جامعه مربوط می‏شود دخالت کند. #رفع_ستم_ملی ـ همانگونه که اشاره شد ـ یکی از این امور و مسائل است و مبارزه برای رفع آن نیز یکی از خواسته ‏ها و مطالبات دمکراتیک کارگران است که طبقه کارگر با توسل به اشکال و شیوه‏ های طبقاتی مورد نظر خود برای رفع آن تلاش و مبارزه می‏کند.
۲ ـ به باور ما، راهکارهای بورژوا امپریالیستی و سرمایه دارانه برای حل مسئله‏ ی ملی در #کردستان_عراق، که از جمله به حاکمیت دولت اقلیم کردستان در این کشور انجامیده است،در عمل، به حد کافی امتحان خود را پس داده و #هیچ دست آوردی #جز_فقر_و_فلاکت برای #کارگران و #مردم_تحت_ستم_و_استثمار این منطقه نداشته است. همانگونه که تجربه‏ ی مبارزه ی مسلحانه‏ ی جدا از یک جنبش فراگیر اجتماعی به رهبری طبقه ‏ی کارگر، در این کشور، به #بن_بست رسیده است.
توده ‏های مردم در کردستان عراق چندین دهه برای #رفع_ستم_ملی و #تعیین_حق_سرنوشت خود جنگیده اند. اما دقیقاً به این دلیل که #هژمونی_طبقه_کارگر و #مردم_تحت_ستم_و_استثمار_جامعه بر این #جنبش و #مبارزات_مردم آن منطقه اِعمال نشده است،دولت اقلیم کردستان، به عنوان دولتی #بورژوا_و_ارتجاعی، خود را از طریق یک جنگ ضد انسانی و امپریالیستی و لابی گری با این دولت های متجاوز، بر جنبش رفع ستم ملی کرد تحمیل نموده و آن را عملاً به نفع خود و علیه طبقه کارگر و توده‏ های مردم ستمدیده‏ ی این سامان،ذمصادره کرده است. دولت بورژوا و تا مغز استخوان وابسته و ارتجاعی اقلیم کردستان عراق، در واقع هیچ بخشی از مردم کارگر و زحمتکش کرد را #نمایندگی_نمی‏کند. این دولت از بدو شکل گیری، با وجود درآمدهای سرشار، فقط به فربه تر شدن بورژوازی کرد و طبقات دارا در این کشور خدمت کرده و هیچ اقدام عملی در راستای بهبود زندگی مردم کارگر و زحمت کشان #انجام_نداده است. ما کارگران در پیوند با هم طبقه ‏ای های کارگر خود در کردستان عراق و البته #هر_کجای_دیگر_دنیا، فقط و فقط از منافع طبقه ی کارگر و توده های مردم تحت ستم دفاع می کنیم و از همین زاویه و بنا به این رویکرد، هرگونه همسویی و همکاری با دولت اقلیم کردستان عراق را در راستای منافع کارگران و زحمتکشان این منطقه #نمیدانیم.

ادامه در صفحه بعد 👇 👇 👇 👇 👇


کانال:👇👇👇

نان کار آزادی

https://t.me/joinchat/AAAAAEPkAIXUGfix82mkZA