کودکان کار و خیابان

‌‎#زانیار_ابوبکری، قرار بود ۲۵ آبان ۱۴۰۱ با دختری که سال‌ها دوست داشت ازدواج کند. زانیار و نامزدش، پنجم آبان، از بالای بلند‌ی‌ای در حال تماشای مراسم چهلم کشته‌شدگان اعتراضات در ‎#مهاباد بودند که صدای شلیک گلوله آمد و پهبادها از بالای سرشان رد شدند.

زانیار از نامزدش جدا شد و به همراه مادرش به سمت جمعیت رفت. مادرش که دید نیروهای جمهوری‌اسلامی در حال تیراندازی شدید به سمت مردم هستند خواست او را از جمعیت دور کند. زانیار از روی زمین سنگی برداشت و به مادرش گفت: «بذار همین یک دونه رو بزنم به این بیشرفا بعد بریم.»
و بعد زانیار دست مادرش را گرفت و فریاد زد فرار کن. اولین قدم را با مادرش برداشتند که ناگهان مادرش دید زانیار بر روی زمین افتاده و میگوید: آخ مادرجان… مادرش فکر کرد پای پسرش به جایی گیر کرده. می‌خواست کمکش کند بلند شود که دید تمام تن زانیار خون است. گلوله به شکمش خورده بود.
زانیار ابوبکری ۲۱ ساله در آغوش مادرش، درحالیکه چند قدم آنطرف‌تر نامزدش داشت نگاهش می‌کرد تا برگردد با گلوله‌ی نیروهای جمهوری‌اسلامی مجروح شد و چند ساعت بعد از شدت خونریزی جان باخت.

از حساب توئیتر "رزگار روشنی"

#جانفشانان
#جمهوری_کشتار #ژن_ژیان_ئازادی #ژینا_امینی #علیه_فراموشی #دادخواهی #نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم #از_یاد_مبر_خون_را
https://t.me/NA_BE_KAR_KOODAKAN/23069