ستاد حمایت از نان ماشینی. - : «آخه نوشتن هم شد نون؟ قسط و قبض و قرض رو لاش لقمه کنی، هم بخوای بخوری، پیچش وا میشه و همه چی از لاش می‌ریزه بیرون.» + : «می‌گی چیکار کنم؟» - : «بگرد دنبال نون خوب. برو تو صف بیزنس، آنلاین شاپنس، بازارِ مالینس و اینا دیگه. نشد، تهش برو تو کار تاکسینس و اسنپنس.» + : «آره دیگه افسردگینس، اعتیادنس و..» - : «باز این زد تو جاده خاکی. آدم حسابی، اینا نون بربری، سنگک و صبحونه انگلیسی میاره تو سُفرت. تو کی رو دیدی خوب نون بخوره و افسرده بشه؟ نون خوب نداشتنه که آدم رو افسرده می‌کنه. نوشتنْ چی، نونوایی داره؟ تهش خیلی بخواد بهت لطف کنه نون ماشینی می‌ذاره جلوت.» + : «خب، حالا شاید یکی نون ماشینی دوست داشت. تازشم ته‌دیگش خوشمزه است.» - : «همین‌جوری مسخره و شوخی گرفتی وضعت اینه. بیا این آدرس نونوایی رو بگیر، اگر عقلت اومد سرجاش و خواستی نونت رو عوض کنی برو یک سری بزن. صفم بود ته صف وایستا. اون صف طولانیش تو سگ سرما به داغی و عطر نون توی دستت می‌ارزه.» + : «چه می‌دونم والا، شاید نونِ ماشین خوردنم بد نباشه.» - : «ماشین، منظورت کارواش و تعمیرگاه بود دیگه؟ آره اونا هم نونش خوبه.» + : «البته من، ماشین تایپ رو عرض می‌کردم.» - : «ای بابا. مثل این‌که از نون تو بخاری بلند نمی‌شه.» + : «ناراحت نشو حالا، یک ته‌دیگ بکشم واست؟» ـ : « هی، چی بگم. حالا بکش ببینیم چه مزه‌ای هست این تهِ دیگ نوشتن.» ۱۱ آبان ۱۴۰۳ مینا نصیری