#معصومه_اپروز 📌معصومه اپروز شاعر تالش زبان
#گیلان، دوم آذرماه ۱۳۵۴ خورشیدی در روستای کندهسر شهرستان
#فومن چشم به جهان گشود.
اپروز بیش از سه دهه است که شعر می سراید. وی با این که در حیطه شعر فارسی بیشتر تجربه اندوخته، ولی خودش را وامدار زبان تالشی که زبان مادریش است، می داند.
📌 او با تمام وجود در خدمت تالش زبانان می باشد؛ چون احساس می کند حضورش در این حوزه بیشتر مورد نیاز است. در حال حاضر وی علاوه بر سرایش ترانه ها و مرثیه های تالشی، به شعر فارسی نیز توجه دارد.
📌از اپروز مقالات و یادداشت های در مورد تالشان در ماهنامه تالش چاپ شده است. شعر زیر از رباعیات او به زبان تالشی است:
دازی پیمَه که بشا بری تارندِه
میرزایی پیمه بشا وری زارندِه
پی آو دکری ام توره تاسی آخر
قمچی نَه نِبو خرسه خالو خارندِه
برگردان:
داسی را می خواهم که بتواند تمشک زارها را قلع و قمع کند/ میرزایی را می خواهم که بتواند برف ها را پاره کند و پیش برود/ باید سرانجام کاسه دیوانگی ات را لبریز کنی/ با ناز و ادا نمی شود خرس را خاراند.
کانال سواد اعظم در شبکه اجتماعی ایتا:
@Blackness1402