لاشه‌یِ‌رویای‌سوخته‌ی‌من،بادستان‌ِخودم‌خاک‌شده. من رویاهای زیادی را که از وجودِ من و از آنِ من بودند را خاک کرده‌ام. نمی‌دانم چرا؛ اما خسته و درمانده‌ام، همچون مریضی دیوانه در بسترِ خود گاه می‌گریم و گاه نامعمول می‌خندم. بعضی اوقات نمی‌دانم کجاست مقصدِ ذهنِ…