هر سکوتم نشان از نبودن اوست، کسی در من نفس می‌کشد که مدت‌هاست به یاد ندارمش. گاهی صدای گام‌هایش در کوچه و پس کوچه‌ی تاریک ذهنم قدم می‌زند. گاهی حس می‌کنم هر واژه‌ای را که می‌نویسم برای اوست این زندگی شبیه جاده‌ی تاریک و بی انتهاست، هر چه تلاش کنی باز نمی‌توانی انتهایش را ببینی. اما در میان این غبار های سنگین‌اش دل‌های شکسته را وادار به تپیدن می‌کند. دقیقا مثل من! منی که فقط رهگذری هستم در جاده‌ی به نام زندگی، با چشمانی که فقط می گوید( باز هم ادامه بدی.) #نیلوفر_بینش_محمدی @KOTAH_MINAVESAM